Με το αρχέγονο στοιχείο της αγριότητας, ως εσωτερική σχέση ψυχικών ποιοτήτων η Χρύσα Βλάχου
προσεγγίζει τη δυνατότητα συνάντησής μας με ήχους και σχεδιάσματα ως κραυγές και σιωπές σημείων.
Είναι ένα παιχνίδι με τη στιγμή και τη διάρκεια, με τον ελιγμό και την ευθύτητα, στις ρίζες της οποίας γεννιέται μια βαθιά απόκλιση.
Το ποίημα με τίτλο "Συλλογική απάθεια" προάγει μια αντίδραση στη βία μέσω της ενσωμάτωσης
αλλότριων μορφών, ο "Αλυσιτελής πόθος" απαντά στη θνητότητα, "Το ταξίδι της λέξης" επισκοπεί το
νόημα της σάρκας, "ο Ξένος" αυτονομείται και εισέρχεται σε χώρο όπου οι άνθρωποι πασχίζουν να
συναρθρωθούν, να βρουν τη σχέση με το σώμα τους. Δεν είναι η δύναμη της αντανάκλασης που φωτίζει τα πρόσωπά τους αλλά η δύναμη της ετερογενούς διάλυσης, της ασάφειας ή της απάθειας στην οποία έχουν περιέλθει.
"και μόνο όταν αγαπηθούν τα ρούχα μας, θα πάψεις να μπερδεύεσαι στου Ιππόλυτου την πείνα."
Άγγελος Γαβρής, Φιλόλογος
Η Χρύσα Βλάχου γεννήθηκε στη Λακωνία και ζει στη Θεσσαλονίκη. Φοίτησε στη Σχολή Νομικών και Οκονομικών Επιστημών Α.Π.Θ. και στη συνέχεια στο Τμήμα Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής Α.Π.Θ. Είναι έγγαμη και έχει δύο παιδιά. Εργάζεται ως φιλόλογος στη μέση εκπαίδευση. Έχει εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές: "Τροπή", Θεσσαλονίκη 2012, εκδόσεις Θερμαϊκός και "Εν ώρα λήθης", Θεσσαλονίκη 2013, εκδόσεις Θερμαϊκός. Η πρώτη της ποιητική συλλογή "Τροπή" (2012) τιμήθηκε με το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενης ποιήτριας- ποιητή "Μαρία Πολυδούρη" του Δήμου Καλαμάτας.
