Είμαι η Νίνα κι αυτό είναι το σχολείο μου. Δεν μοιάζει με κανένα απ’ όσα ξέρετε. Κι ας έχει τάξεις, δασκάλους, προαύλιο και κυλικείο. Το δικό μου σχολείο έχει σχεδιαστεί για παιδιά απ’ όλο τον κόσμο που θέλουν να ανακαλύψουν τις ξεχωριστές τους δυνάμεις. Εγώ και οι συμμαθητές μου είμαστε αυτοί και είμαστε αποφασισμένοι να γίνουμε οι αυριανοί σούπερ ήρωες!
Οι συμμαθητές της Νίνας διαθέτουν υπερδυνάμεις/δεξιότητες, όπως να απενεργοποιούν τα κινητά τηλέφωνα των γονιών τους για να εξασφαλίσουν περισσότερο χρόνο μαζί τους, να γίνονται αόρατοι για το καλό των άλλων, να μπορούν να λένε «όχι», να φτιάχνουν χαλασμένες φιλίες, να αγαπάνε τα ζώα, να κάνουν τους άλλους να γελάνε, να καταλαβαίνουν τις καρδιές των ανθρώπων…
Μια ιστορία γεμάτη «ήρωες» της καθημερινότητας, τοποθετημένους στον σχολικό κόσμο σαν ένα φυτώριο σημαντικών αξιών. Η Νίνα και οι συμμαθητές της απ’ όλο τον κόσμο μεταφέρουν το μήνυμα της ανάγκης για ένα καλύτερο αύριο μέσα από την εκπαίδευση και τη δράση των μελλοντικών γενεών. Η δασκάλα τους, η κυρία Κάρεν, όπως και η διευθύντρια του σχολείου, η κυρία Ρόμπινς, κάνουν όλους ανεξαρτήτως τους μαθητές τους να αισθανόμαστε σούπερ ήρωες γιατί μοιράζονται το ίδιο όραμα.
Το «ανοιχτό» σχολείο που δημιούργησε η Μάγια Δεληβοριά είναι μια ανοιχτή αγκαλιά για όλους. Αυτή η ουτοπική αναπαράσταση, που εικονοποιείται θαυμάσια από τη Λίλα Καλογερή, λειτουργεί ως υπενθύμιση της κοινωνικής συνεκτικότητας και προτρέπει στην αναζήτηση αυτονόητων, απλών, βασικών και ίσως λησμονημένων αξιών.
Η Μάγια Δεληβοριά γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε δημοσιογραφία στο Εργαστήρι Επαγγελματικής Δημοσιογραφίας, Θεατρολογία στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών της Αθήνας, όπου και ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές σπουδές της, και κλασικό τραγούδι και πιάνο στο Αττικό Ωδείο. Επίσης, παρακολούθησε μαθήματα σε θερινά τμήματα του Πανεπιστημίου της Λιόν και της Βαρσοβίας ως υπότροφος της πολωνικής κυβέρνησης. Εργάζεται στην πρωτοβάθμια και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, δημόσια και ιδιωτική, από το 1995, διδάσκοντας θεατρική αγωγή σε παιδιά και εφήβους. Έχει συνεργαστεί με το Κέντρο Έρευνας και Πρακτικών Εφαρμογών του Αρχαίου Δράματος "Δεσμοί", το Υπουργείο Παιδείας, τους Δήμους Βύρωνα και Ηλιούπολης, τη Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς, τον Απόδημο Ελληνισμό, την Παιδική Σκηνή "Αεροπλοΐα", το Κέντρο Ψυχικής Υγιεινής Παιδιού και Εφήβου,τα εκπαιδευτήρια "Ζώη" και "Σύγχρονη Παιδεία" και το περιοδικό Νέα Οικολογία. "Ο ιππότης της αγάπης" είναι το πρώτο της θεατρικό έργο, με το οποίο έλαβε μέρος στο Διεθνές Φεστιβάλ Νέων Συγγραφέων στο Βερολίνο (Ιnterplay Europe) το Μάιο του 1998 και στην Αυστραλία το 1999. Το 2002 απέσπασε το Α' Κρατικό Βραβείο θεατρικού έργου για παιδιά από το Υπουργείο Πολιτισμού. Το θεατρικό της έργο "Η Αλφαβήτα της εφηβείας" κέρδισε το 2008 το Β' Κρατικό Βραβείο θεατρικού έργου για παιδιά από το Υπουργείο Πολιτισμού και εύφημη μνεία από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά. Είναι παντρεμένη και μητέρα τριών παιδιών.
