Αυτή η μελέτη είναι η πρώτη στην χώρα μας που έθεσε επί τάπητος το πρόβλημα της απειλής που συνιστούν, ως προς τις κατακτήσεις της σύγχρονης Συνταγματικής Δημοκρατίας, ορισμένες πρωτόγνωρες πτυχές της παγκοσμιοποίησης. Στο επίκεντρο βρίσκεται, ιδίως, η ιδιότυπη μετάλλαξη του εξουσιαστικού φαινομένου, λόγω της ανάδυσης, σε μια γκρίζα υπερεθνική ζώνη, γιγάντιων ιδιωτικών εξουσιών, που συνδυάζουν αφ’ενός μεν τεράστια και ολιγοπωλιακή οικονομική ισχύ αφ’ετέρου δε νόσφιση εξουσίας των εθνικών κρατών, μέσω της πολλαπλής υπονόμευσης της κυριαρχίας και της πολιτικής αυτονομίας τους. Δυστυχώς δε το πρόβλημα αυτό, έκτοτε, όχι μόνον αποδείχθηκε μείζον, διαψεύδοντας την αρχική αμεριμνησία, αλλά και παροξύνθηκε, οδηγώντας σε μια πρωτοφανή για τα μεταπολεμικά δεδομένα οικονομική και θεσμική κρίση, με χειρότερο ίσως θύμα την χώρα μας αλλά και με ορατό πλέον τον κίνδυνο μετάπτωσης του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος σε μια ανέλεγκτη «ολιγαρχία των αγορών».
Η επικαιρότητα όμως του βιβλίου δεν περιορίζεται στην γενική προσέγγιση, η οποία πλέον, έστω και με βραδυφλεγή θεωρητικά αντανακλαστικά, τείνει να επικρατήσει. Δυστυχώς το ίδιο συμβαίνει και ως προς τις ειδικότερες θέσεις και προτάσεις που διατυπώθηκαν εκεί, με αφορμή την αναθεώρηση του 2001, καθώς πολλές από τις αναγκαίες συνταγματικές τροποποιήσεις παραμένουν εκκρεμείς, ακόμη και μετά την πρόσφατη αναθεώρηση. Εξ άλλου, στην μελέτη προστέθηκε και ένα μεγάλο επίμετρο, με επιστημονικά κείμενα της τελευταίας δεκαετίας, που κινούνται στο ίδιο μήκος κύματος με αυτήν και εξειδικεύουν –αλλά και αναοριοθετούν, με βάση τα δεδομένα της κρίσης και της πανδημίας– τους προβληματισμούς και τις αναζητήσεις της. Καταλήγουν δε, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, σε έναν ευρύ και πολλαπλά επικαιροποιημένο αναστοχασμό, ώστε να καλυφθούν όλες οι πρόσφατες κρίσιμες εξελίξεις που σφράγισαν την πρόσφατη ευρωπαϊκή και ελληνική συνταγματική πραγματικότητα.
Ο Γιώργος Χ. Σωτηρέλης γεννήθηκε το 1960 στη Θάσο, όπου και τελείωσε το Γυμνάσιο. Σπούδασε νομικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης και μετά τη αποφοίτησή του εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, στη Νομική Σχολή της οποίας εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή, με επιβλέποντα καθηγητή τον Αριστόβουλο Μάνεση. Είναι αναπληρωτής καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, προϊστάμενος του τμήματος Κοινοβουλευτικών Ερευνών και Μελετών της Βουλής των Ελλήνων και πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου Αμυντικών Αναλύσεων (Ι.Α.Α.). Επίσης είναι δικηγόρος στον Άρειο Πάγο, ενώ την περίοδο 1994 - 1995 διετέλεσε Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Δικαιοσύνης.
Άλλες επιστημονικές μελέτες του συγγραφέα:
1. Το δικαίωμα της Λευκής Ψήφου (Μονογραφία, σελ. 56), Αθήνα - Κομοτηνή 1988.
2. Σύνταγμα και Εκλογές στην Ελλάδα 1864 - 1909. Ιδεολογία και Πράξη της Καθολικής Ψηφοφορίας (Διδακτορική διατριβή, σελ. 498), Αθήνα 1991.
3. Θρησκεία και Εκπαίδευση κατά το Σύνταγμα και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση. Από τον Κατηχητισμό στην Πολυφωνία (Μονογραφία, σελ. 448), Αθήνα - Κομοτηνή 1993.
4. Νομικοπολιτικά.
Κριτικές Παρεμβάσεις στην Συνταγματική Επικαιρότητα (Συλλογή άρθρων, σελ. 116), Αθήνα - Κομοτηνή 1998.
5. Σύνταγμα και Δημοκρατία στην εποχή της "παγκοσμιοποίησης". Εναλλακτικές Θέσεις και Προτάσεις Συνταγματικής Πολιτικής με αφορμή την φυγομαχία της "συναινετικής αναθεώρησης". (Μονογραφία, σελ. 518) Αθήνα - Κομοτηνή 2000.
