Έντονη ποιητική, αιωρούμενη σε μία κατάσταση παρατεταμένης προσδοκίας… Τα ποιήματα της συλλογής Τάδε έφη Πηνελόπη είναι απλώς εκπληκτικά, είτε διά της αποστροφής προς τον απόντα Οδυσσέα ή προς τους Θεούς, είτε με τον αφηγηματικό λόγο σε παρελθοντικό χρόνο ή με την αμεσότητα του βιωματικού παρόντος, είτε σε στακάτο μονοσύλλαβων ή με την πληθώρα ασυνήθιστων σύνθετων λέξεων, είτε όταν επιστρατεύεται το κλασικό ελληνικό πεντάμετρο, η παρήχηση, ή η αναφορά. Αυτός ο ποιητικός κύκλος δείχνει ότι όλο το φάσμα της ανθρώπινης εμπειρίας στην Πηνελόπη της Ιθάκης ενυπάρχει. Γουέρνερ Σόλορς, Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ
Τάδε έφη Πηνελόπη σαν ξύπνησε σήμερα το πρωί·
όταν το χρυσό πέπλο της αυγής ανέτειλε
μέσα από τη θάλασσα.
