Η γλώσσα της ζωής (ηχώντας και κοιτώντας, βλέποντας και ακούοντας, όντας με τη σιωπή της) συνομιλεί με τα πράγματα και η ομιλία τραγουδάει. Τραγουδιέται. Πέτρες κι αισθήματα, σκέψεις κι αγγίγματα. Αυτά κι εκείνα. Όλα είναι αυτό. Τραγούδι.
Το ακούω και το λέω, και της γραφής αυτής. Χέρι μου εγώ, πράγμα εσύ -πράγμα εγώ, χέρι εσύ- αφή! Έρωτας. Εγώ κι εσύ, ζωή, γλώσσα ολόκληρη, σώματα πραγμάτων.
Εδώ λοιπόν γλώσσα της ζωής γραμμένη. Μια γλωσσική σωματική βιογραφία. Το πράγμα-εγώ και οι νύμφες-πράγματα.
Τα ωραία σώματα κόρες, η γυμνότητα.
Ά Θέτη, ά Λαλώ, ά Κόρη!
Ο Σωκράτης Λ. Σκαρτσής γεννήθηκε στην Πάτρα το 1936 από γονείς Επιταλιώτες, παντρεύτηκε την Ευαγγελία Νικολουδάκη και έχουν τρία παιδιά, την Ξένη, το Λάμπρο και τη Στεφανία.
Σπούδασε και διδάσκει φιλολογία.
Το έργο του περιλαμβάνει ποίηση, δοκίμια, μελέτες, άρθρα, μεταφράσεις, περιοδικά και εκδόσεις.
