Μέσα από τα Αρβανίτικα που άμεσα κατέγραφα, οι Αρβανίτες της Αττικής με βοήθησαν να ακροασθώ και να ψηλαφίσω έναν κόσμο μοναδικό και σχεδόν άγνωστο. Γνώρισα έτσι από κοντά ανθρώπους που έδιναν τον καθημερινό τους σκληρό αγώνα για επιβίωση, αλλά που άφηναν την ψυχή τους να εκφράσει με τα τραγούδια και τα μοιρολόγια τη χαρά τους για τον έρωτα και τη ζωή, στις ποικίλες εκφάνσεις της, αλλά και την οδύνη τους για τον αναπόφευκτο θάνατο. Γι’ αυτό και τα τραγούδια της αγάπης και του γάμου μαζί με τα μοιρολόγια αποτέλεσαν τον άξονα περιστροφής και τον βασικό πυρήνα της συλλογής του υλικού μου, που άρχισα συστηματικά να καταγράφω με συνεχείς επιτόπιες επισκέψεις στα χωριά της Αττικής από το 1980.
Ο επιτάφιος θρήνος και τα αρβανίτικα μοιρολόγια φανερώνουν έναν κόσμο βασανισμένο και ευάλωτο, έναν κόσμο ευαίσθητο, άξιο της προσοχής και της αγάπης μας.
Ο Τίτος Γιοχάλας γεννήθηκε στα Γιάννενα το 1942. Σπούδασε Kλασική Φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Aθηνών με υποτροφία του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών.
Συνέχισε τις μεταπτυχιακές του σπουδές με υποτροφία του Ιταλικού κράτους στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου του Παλέρμου, όπου παρακολούθησε μαθήματα Γλωσσολογίας και Aλβανικής Γλώσσας και Φιλολογίας, στην οποία και ειδικεύτηκε.
Διδάκτωρ της Φιλολογίας από το 1968, διεύρυνε τις σπουδές του παρακολουθώντας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου του Mονάχου σεμινάρια Bαλκανικής Iστορίας, Συγκριτικής Γλωσσολογίας και Αλβανολογίας με υποτροφία της Alexander von Humboldt-Stiftung.
Tο 1971 διορίστηκε ερευνητής στην Aκαδημία Aθηνών, όπου από το 1982 διηύθυνε το Kέντρο Eρεύνης Eπιστημονικής Oρολογίας και Nεολογισμών.
Ορίστηκε εκπρόσωπος του Ιδρύματος Μελετών της Χερσονήσου του Αίμου (και της Ελλάδας) και έλαβε μέρος στο πρώτο Διεθνές Συνέδριο Ιλλυρολογίας (Τίρανα, 15/09-20/09 1972).
Με υπουργική απόφαση (Ι/1846/1-11-88) ορίστηκε μέλος της Εθνικής Επιστημονικής Ομάδας Εργασίας που συγκροτήθηκε με σκοπό την μελέτη των σχολικών εγχειριδίων των Βαλκανικών χωρών.
Ορίστηκε ως εκπρόσωπος του Υπουργείου Πολιτισμού στο Συμπόσιο της ΔΑΣΕ (Κρακοβία, 28 Μαΐου - 7 Ιουνίου 1991) για την Ευρωπαϊκή Πολιτιστική Κληρονομιά.
Ως μέλος της τριμελούς Ελληνικής Επιτροπής του Υπουργείου των Εξωτερικών έλαβε μέρος στη Διάσκεψη του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη από 25/8 - 3/9 1992 για την τυποποίηση των γεωγραφικών ονομάτων.
Το 1975 εκλέχτηκε Διευθυντής του Ελληνικού Κέντρου Σπουδών ΝΑ. Ευρώπης (Ε.ΚΕ.Ν.Ε.), το οποίο συγκρότησε και λειτουργεί μέχρι σήμερα.
