Η συνάθροιση των ανθρώπων για λατρευτικές τελετουργίες, ο συμμετοχικός χαρακτήρας της οποίας επέβαλε το ημικυκλικό ή κυκλικό σχήμα, σύμφωνα με τις αρχαιολογικές και τις ανθρωπολογικές μελέτες υπήρξε γενεσιουργός παράγοντας όλων των αναπαραστατικών μορφών τέχνης.
Αλλά και η κίνηση και η άσκηση του σώματος στάθηκαν απ' τα πανάρχαια χρόνια κανόνες για την επιβίωση του ανθρώπου. Η άσκηση και η κίνηση διατηρούσαν τη σωματική του υγεία και την ψυχική του ισορροπία.
Η αρμονική πνευματική και σωματική ανάπτυξη ήταν στην Κλασική Ελλάδα τρόπος ζωής. Ο μοναδικός τρόπος ζωής.
Τόσο το Θέατρο όσο και ο Αθλητιμός ήταν στενά συνδεδεμένα με τις λατρευτικές θρησκευτικές εκδηλώσεις των Ελλήνων. Γι' αυτό σε όλα τα μεγάλα Ιερά σε όλες τις πόλεις υπήρχαν Θέατρα και Στάδια. Όλες οι μεγάλες θρησκευτικές γιορτές -πανελλήνιες και τοπικές- πλαισιώνονταν πάντοτε από δραματικούς και αθλητικούς αγώνες.
