Τα άτιτλα

ΦΛΟΓΕΡΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ ΚΡΑΤΑΣ Φλογέρα στα χέρια σου κρατάς Κάθεσαι στου κοχυλιού την άκρη Αέρας χτενίζει τα μαλλιά κι άνθη σε στολίζουν Βλέμμα κόρης τρυφερής περνά τα σωθικά σου Ελιές, κάμπους, θάλασσες και ουρανούς γυρεύεις Δεν είχες την απάντηση να δώσεις στη γοργόνα Καρδιάς κάνεις ονείρεμα Και φουρτουνιάζει η σκοτεινή ανάσα Ένα τίποτα είναι η αρχή, Ένα τίποτα το τέλος Άσε το μαχαίρι, Έλα Γέμισαν ταυτόχρονα των δυο μας τα φεγγάρια Τώρα είναι η στιγμή Φεύγει η ομίχλη, σκορπά και η πιρόγα φέγγει Αυτά τα κάγκελα ψυχή αεράκι ελαφρό γίνονται Παίρνουν τα σαλεμένα τα μυαλά Δίνουν φτερά στα πόδια, τα γόνατα πια δεν λυγίζουν Πλατείες ολόκληρες κρύβονται μες στον καπνό Μάνα προσευχήσου αίμα μη φτάσει στην αυλή