Εγκώμιο στην Ψυχή
Ψυχή μου, βλέπω την εικόνα σου
εκεί ψηλά στο μεσονύχτι του Χρόνου,
βλέπω τις φτερούγες σου στο μέλλον·
προφητικά τις βλέπω,
λουσμένες στο ασήμι των πλανητών.
Και την κατασταλαγμένη μέσα σου
ιδιομορφία στον τετραδιάστατο χωροχρόνο,
σιμά στο τόξο του κόσμου.
Όταν ξεκίνησε η ώρα του σύμπαντος,
σαν λέπι ξεκόλλησες από το κορμί
του κοσμικού ερπετού,
ένα θραύσμα διάφανο,
που έπεσε από τον νου
του Θεού.
Ο μοναχός Νικόδημος γεννήθηκε ιο 1951 στην Αθήνα. Τελείωσε το Η' Γυμνάσιο Αθηνών. Μέχρι το 1972 παρακολούθησε μαθήματα στη Νομική Σχολή Αθηνών. Διέκοψε τις σπουδές του και έφυγε
για το Άγιο Όρος, όπου μόνασε από το 1972 έως το 1990. Τα έτη 1978-1982 διετέλεσε Γραμματέας στην Ιερά Κοινότητα. Ασχολείται με τη ζωγραφική και τη δημιουργική αγιογραφία.
Το 1985 εξέθεσε έργα του στην Αθήνα. Το 1982 κυκλοφόρησε την πρώτη ποιητική συλλογή του με τίτλο "Πέντε Εγκώμια στη Μοναξιά". Στη συνέχεια κυκλοφόρησαν: το 1983 "Ποιήματα", το 1986 "Ανατολή μιας νέας εποχής", το 1988 "Το Χρώμα των αιώνων", το 1989 "Ερωτικός Ασσύριος", το 1991 "Άπαντα της στιγμής", το 1998 "Τα Ιερά κείμενα ενός μοναχού", το 2000 "Επειδή εγώ" και το 2008 "Αναδάσωση μνήμης".
Σήμερα ζει στην Αθήνα, όπου εξακολουθεί να γράφει και να ζωγραφίζει.
