Tα "Ερείπια" του Βολνέ κυκλοφορούν στα τέλη του 18ου αιώνα, αντανακλώντας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις ιδέες του Διαφωτισμού. Το κεντρικό τους νόημα είναι ότι η ευημερία των αυτοκρατοριών είναι άμεσα συνυφασμένη με την ποιότητα της Παιδείας που δίνουν οι εκάστοτε κυβερνώντες στους πολίτες. Στο βιβλίο, που πρώτος μετέφρασε στα αγγλικά ο Thomas Jefferson, ο αναγνώστης θα συναντήσει κεφάλαια που θίγουν κοινωνικοπολιτικά ζητήματα και φιλοσοφικούς προβληματισμούς όπως την παρουσία του ανθρώπου στο σύμπαν, τις απαρχές της οργάνωσης των κοινωνιών, την προέλευση των κυβερνήσεων και των νόμων, τον φόβο και τις συνωμοσίες των τυρράνων, την αναζήτηση της αλήθειας, τις πηγές των δεινών στις κοινωνίες, ερωτήματα σχετικά με την πιθανή μελλοντική βελτίωση του ανθρώπινου γένους, καθώς επίσης και μία εξαντλητική ανάλυση πάνω σε θέματα θρησκευτικού συγκρητισμού.
Άλλωστε ο Βολνέ αποτέλεσε έναν από τους πρώτους Μυθικιστές της Γαλλικής Σχολής, αναδεικνύοντας τα ερευνητικά πεδία της προέλευσης των θρησκευτικών ιδεών, των σχέσεων χριστιανισμού και ηλιακής λατρείας, της αμφισβήτησης του ιστορικού Ιησού και των ομοιοτήτων της πρωταγωνιστικής φιγούρας της κυρίαρχης θρησκείας με προγενέστερες μεσογειακές θεότητες.
230 χρόνια μετά την έκδοσή τους, "Τα Ερείπια" κυκλοφορούν για πρώτη φορά στην ελληνική γλώσσα. Στον τόμο που κρατάτε στα χέρια σας συμπεριλαμβάνεται και ένα ακόμα έργο του Βολνέ, το "Ο νόμος της φύσης" ή "Φυσικός Νόμος". Η κυκλοφορία του έργου από τη σειρά Lux Orbis των εκδόσεων iWrite αποτελεί ένα σημαντικότατο εκδοτικό γεγονός, που αποκαλύπτει στο αναγνωστικό κοινό ένα σπουδαίο, πλην όμως λησμονημένο κείμενο του Γαλλικού Διαφωτισμού.
Ο Constantin Francois de Chasseboeuf ή κόμης του Βολνέ ή απλά Βολνέ, γεννήθηκε το 1757 στη γαλλική πόλη Craon από εύπορη οικογένεια και υπήρξε ένας πανεπιστήμονας της εποχής του (φιλόσοφος, μελετητής των ανατολικών πολιτισμών, ιστορικός, πολιτικός). Σε ηλικία 19 ετών μετέβη στο Παρίσι για σπουδές στην Ιατρική και τη Νομική, σύντομα όμως αφιερώθηκε στην Ιστορία και τη Γλωσσολογία. Καθοριστική ήταν η γνωριμία του με προσωπικότητες της εποχής του όπως ο Βενιαμίν Φρανγκλίνος και ο Βαρόνος του Χόλμπαχ. Ο Βολνέ πραγματοποίησε το 1782 ένα μεγάλο ταξίδι στην Οθωμανική αυτοκρατορία, ταξιδεύοντας στην Αίγυπτο, τη Συρία, τον Λίβανο και την Παλαιστίνη, μαθαίνοντας μάλιστα τις τοπικές διαλέκτους. Τις εμπειρίες του από τα ταξίδια του αυτά, τις αποτύπωσε σε συγγραφικά έργα τα μετέπειτα χρόνια. Υπήρξε υπέρμαχος της ανάγκης για ειρηνικές συνεννοήσεις μεταξύ των λαών, γεγονός που θα απέτρεπε μελλοντικές πολεμικές συγκρούσεις. Απαραίτητη προϋπόθεση για κάτι τέτοιο ήταν η γνωριμία των κυβερνητών, αλλά και του κάθε πολίτη ξεχωριστά, με τις ιδιαιτερότητες και την κουλτούρα ξένων προς αυτούς πολιτισμών και παραδόσεων. Γι' αυτό και θεωρούσε ότι στο μέλλον όλες οι θρησκείες θα συνενώνονταν σε μία παγκόσμια, εξαιτίας μιας κοινής "αλήθειας" που ανιχνεύεται στον πυρήνα τους. Αναμίχθηκε έντονα με την πολιτική ζωή στη Γαλλία, ενώ οι σχέσεις του με τον Ναπολέοντα υπήρξαν ταραγμένες (έστω κι αν ο τελευταίος του απένειμε τον τίτλο του Κόμη). Απεβίωσε το 1820 στο Παρίσι και ο ομολογουμένως εντυπωσιακός τάφος του, σε σχήμα πυραμίδας, βρίσκεται μέχρι και σήμερα στο πασίγνωστο νεκροταφείο Pere Lachaise.
