Στο Γκρίφιν Κρικ, ένα μικρό χωριό του Κεμπέκ, ζει μια αγγλόφωνη κοινότητα προτεσταντών, που είχε καταφύγει εκεί έπειτα από τον πόλεμο για την ανεξαρτησία τους των Ηνωμένων Πολιτειών. Όλα τα μέλη της κοινότητας είναι λίγο πολύ συγγενείς. Η Ολίβια και η Νόρα Άτκινς, δυο χαριτωμένες κοπέλες, ξαδέρφες και πολύ φίλες, συγκεντρώνουν το ενδιαφέρον και τα βλέμματα όλων των κατοίκων.
Ένα βράδυ του καλοκαιριού του 1936, τα δυο κορίτσια χάνονται με μυστηριώδη τρόπο. Αυτή την εποχή όπου τα πάθη οξύνονται, ο χαμός των δυο κοριτσιών ανατρέπει τη μέχρι τότε ήσυχη, σχεδόν αποτελματωμένη ζωή του χωριού. Ενώ τα θαλασσοπούλια, "οι τρελοί της Βασάν", κρώζουν απελπισμένα στις αμμουδερές παραλίες του Γκρίφιν Κρικ, το αμερικανικό και καναδικό ραδιόφωνο μεταδίδουν συνεχώς μηνύματα για την εξαφάνιση των δυο κοριτσιών...
Η Anne Hebert γεννήθηκε στο Sainte-Catherine-de-Fossambault κοντά στο Κεμπέκ, όπου έκανε τις σπουδές της. Πρόκειται για μια συγγραφέα από τις πιο γνωστές στη χώρα της. Όταν προφέρουν το όνομα της μπροστά στους κατοίκους του Κεμπέκ, αυτοί λένε με μάτια ονειροπόλα: "Α, η ποιήτρια".
Και πραγματικά είναι τόσο ποιήτρια και το αισθάνεται κι η ίδια, όσο και μυθιστοριογράφος. Ποιήτρια όταν γράφει ένα ποίημα, μυθιστοριογράφος όταν γράφει ένα μυθιστόρημα. Για πολλά χρόνια, μετά το θάνατο των γονιών της, περνούσε ένα χρόνο στον τόπο της κι ένα χρόνο στη Γαλλία.
Έπειτα από μια πρώτη ποιητική συλλογή, δημοσίευσε στα 1958 τα "Ξύλινα δωμάτια", ένα μυθιστόρημα που η κριτική το υποδέχτηκε με ενθουσιασμό και της εξασφάλισε το βραβείο France-Canada. Μόλο που έχει εγκατασταθεί στο Παρίσι εδώ και πολλά χρόνια, δείχνει στο έργο της πως παραμένει ολοκληρωτικά κάτοικος της Αμερικής των παιδικών της χρόνων. Το μυθιστόρημά της "Καμουράσκα" πήρε στα 1971 το βραβείο των Βιβλιοπωλών και οι "Τρελοί της Βάσαν" το βραβείο Femina στα 1982.
