Όπως κάθε τόπος, κάθε γεωγραφικό διαμέρισμα μικρό ή μεγάλο, έχει τα δικά του εκφραστικά πολιτιστικά στοιχεία μέσα στα οποία περιλαμβάνεται και το Δημοτικό τραγούδι, έτσι και τα χωριά μας, τα Κατσανοχώρια Ιωαννίνων, έχουν τα δικά τους εκφραστικά πολιτιστικά στοιχεία, συνεπώς και Δημοτικά τραγούδια.
Είναι γνωστό πως σε κάθε τόπο το Δημοτικό τραγούδι είναι η ευγενικώτερη έκφραση των αισθημάτων του λαού του, η πηγαία έκφραση του ψυχικού του μεγαλείου που με τον τρόπο που κάθε φορά εκδηλώνεται, οδηγεί τον άνθρωπο σ' επίπεδα ψυχικής ανατάσεως, εισάγοντας τον σε αντίστοιχα συναισθηματικά πεδία, προς τα αίτια που προκάλεσαν το τραγούδι και τους σκοπούς που υπηρετεί αυτό.
Γι' αυτό τα Δημοτικά τραγούδια κάθε τόπου δεν μπορούν, κατά τη γνώμη μας και συμφωνούν σ'αυτό ποϊλοί επιστήμονες της Λαογραφίας, να καταγραφούν όλα μαζί σε μια σειρά χωρίς σύστημα. Δεν έχουν όλα την ίδια αφετηρία δημιουργίας τους, δεν εξυπηρετούν όλα τους ίδιους σκοπούς και δεν εκφράζονται υπό τις ίδιες συνθήκες. Πολλοί επιστήμονες χρησιμοποιούν διαφόρους τρόπους κατατάξεως τους σε κατηγορίες λαμβάνοντας υπ' όψη τους πάντα, όλα όσα αναφέρουμε παραπάνω.
Εμείς στην προσπάθεια μας να παρουσιάσουμε τα Δημοτικά τραγούδια που χρησιμοποιούνται στην περιοχή αυτή, σε κάθε μορφή κοινωνικής ή οικογενειακής εκδηλώσεως, αφού μελετήσαμε με προσοχή όλες τις κατατάξεις που αναφέρονται από τους διάφορους ειδικούς επιστήμονες, καταλήξαμε σ' ένα δικό μας πλάνο κατατάξεως, με το οποίο πιστεύουμε ότι θα γίνουμε πιο απλοϊκοί και πιο κατανοητοί στην επιδίο^ξή μας. Πριν δώσουμε τη δική μας κατάταξη θέλουμε να διευκρινίσουμε ακόμα μερικές μας θέσεις:
Στην εργασία μας αυτή, ξεκινώντας από τη διαπίστωση πως έχει γίνει από παλιότερα μια ανάμιξη των τραγουδιών όλων των επαρχιών της Ηπείρου σε τέτοιο βαθμό που δύσκολα μπορούμε σήμερα να μιλάμε για Κατσάνικα τραγούδια ή για Λακιώτικα κ.λπ., επιχειρούμε να σταθούμε στα τραγούδια εκείνα που κατά κύριο λόγο συνηθίζονταν στα χωριά μας. [...]
(από την εισαγωγή του βιβλίου)
Γεννήθηκε στα Πλαίσια Ιωαννίνων στις 18 Ιουνίου του 1917. Παντρεύτηκε την Αγγελική Κολοκούρη και απέκτησε 4 παιδιά. Απεβίωσε στις 17 Μαρτίου 1988.
Πολέμησε στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο 1940-41 και στην Εθνική Αντίσταση (1943-45).
Σπούδασε στο Διδασκαλείο Ιωαννίνων και υπηρέτησε σαν δάσκαλος σε πολλά μέρη. Συνδικαλιστής, αιρετός εκπρόσωπος του κλάδου των δασκάλων στην Διδακτική Ομοσπονδία για πολλά χρόνια, διευθυντής της Καπλανείου Σχολής Ιωαννίνων και αναπληρωτής επιθεωρητής.
Ιδρυτής και πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Πλαίσιας, ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου Κατσάνων Ιωαννίνων και Γενικός Γραμματέας του Ιδρύματος Βορειοηπειρωτικών Ερευνών (Ι.Β.Ε.).
Δημοσίευσε εκατοντάδες άρθρα και κριτικές στο Γιαννιώτικο τύπο. Έγραψε πάνω από 15 εργασίες με θέματα λαογραφικά. Συνεργάστηκε με την έδρα της Λαογραφίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών με το δεύτερο βραβείο για την εργασία του "Τα τοπωνύμια των Κατσανοχωρίων Ιωαννίνων.
