Η λειτουργία της Λουτρόπολης Πόζαρ έχει μια μεγάλη ιστορία, που συνδέεται στενά με την ανάπτυξη του θερμαλισμού σε διεθνές επίπεδο, αλλά και με τις τοπικές γεωμορφολογικές, κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες της ευρύτερης περιοχής της Αλμωπίας. Οι αντιλήψεις των ανθρώπων για το λουτρό, η γεωμορφολογία του εδάφους σε μια περιοχή, οι εξελίξεις στον χώρο της εναλλακτικής ιατρικής, η ανάπτυξη της τεχνολογίας και των επιστημών, η θέσπιση νομοθετικού πλαισίου σχετικού με τη λειτουργία των λουτροπόλεων, έδωσαν μια ώθηση στην ανάπτυξη του θερμαλισμού και του ιαματικού τουρισμού, που άρχισε να αναπτύσσεται στην Ελλάδα στη διάρκεια του Μεσοπολέμου και άνθησε κυρίως μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο, από τη δεκαετία του 1950 μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1970.
Τα Λουτρά του Πόζαρ, γνωστά από την αρχαιότητα, θα αποτελέσουν τον χώρο λειτουργίας μιας λουτρόπολης που θα διαγράψει τη δική της ιστορία υπό την επίδραση των μεγάλων ιστορικών γεγονότων, όπως ο Μακεδονικός Αγώνας, ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος, ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος και ο Εμφύλιος.
Ο αναγνώστης μπορεί να παρακολουθήσει την εξέλιξη του λουτρού από τα προϊστορικά χρόνια μέχρι τις αρχές του 20ού αι., στην Ελλάδα, την Ευρώπη και την Αμερική, μέσα από την οποία αναδεικνύονται οι παράγοντες που επηρέασαν τη στάση των ανθρώπων απέναντι στο λουτρό και ιδίως στη λουτροθεραπεία, αλλά και οι λόγοι ανάπτυξης των λουτροπόλεων και ιδιαίτερα της Λουτρόπολης Πόζαρ. Με βάση τις ιστορικές πηγές μελετάται ο χώρος της περιοχής των Λουτρών, η γεωμορφολογία του εδάφους, η κατοίκηση στον χώρο και στον χρόνο, ενώ παρουσιάζονται τα μεγάλα ιστορικά γεγονότα και η σύνδεση της περιοχής με αυτά, καθώς και όλη η εξέλιξη της λουτρόπολης, αυτής της μικρής υδροπολιτείας με τη μεγάλη ιστορία.
Η Αντωνία Παπαδάκη-Κεκλίκογλου είναι απόφοιτος του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ., διδάκτωρ Αρχαιολογίας και διδάκτωρ Παιδαγωγικής του Τμήματος Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής της ίδιας σχολής. Έχει συμμετάσχει ως εισηγήτρια σε πολλά συνέδρια και σεμινάρια, ενώ άρθρα της έχουν δημοσιευθεί σε πρακτικά συνεδρίων και φιλολογικά περιοδικά. Ασχολείται ιδιαίτερα με την Τοπική Ιστορία, τη διδακτική της Ιστορίας και την κριτική προσέγγιση των ιστορικών πηγών. Από το 1988 υπηρέτησε ως εκπαιδευτικός στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και από το 2003 έως το 2019 ως Σχολική Σύμβουλος Φιλολόγων.
Έχει συγγράψει επίσης τα ακόλουθα βιβλία:
1."Υφαίνοντας το χρόνο. Ένα χρονικό οδοιπορικό στη γη της Αλμωπίας", University Studio Press, Θεσσαλονίκη, 2003.
2."Προσωπικές ιστορίες και ιστορία. Ο ιστορικός χώρος του Πόντου μέσα από την αυτοβιογραφία του Ιωάννη Αβρααμίδη", Αδελφοί Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη, 2006.
3."Η χρήση των φωτογραφιών και των γελοιογραφιών ως πηγών στο μάθημα της Ιστορίας στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση", Αδελφοί Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη 2013.
4. "Η αγροτική μεταβατική Οικοκυρική Σχολή της Αριδαίας (Α.Μ.Ο.Σ.)", Ινφογνώμων, Αθήνα 2018.
