ΦΕΥΓΑΤΑ ΠΟΥΛΙΑ
Φευγάτα πουλιά, άπιαστος χρόνος
και το φορτίο της θλίψης αβάσταχτο
ξενοδουλεύοντας στα λατομεία μοίρας ανοίκειας.
Αγάπη δίχως όνομα,
αγάπη δίχως φιλί και χάδι
μίλησέ μου ξανά για τους κορυδαλλούς των πρωινών
και για τα λευκά γιασεμιά στα μπαλκόνια
των ανύμφευτων ακόμα κοριτσιών
που προσμένουν το κάλεσμα του έρωτα
σαν αγγελική επαγγελία.
