Αν μπορέσουμε να κρυφοκοιτάξουμε μέσα από τα "Μυστικά παράθυρα" των δύο συγγραφέων θα γνωρίσουμε και θα ζήσουμε τις ιστορίες των πρωταγωνιστών και ίσως μέσα ανακαλύψουμε ακόμα και τον ίδιο μας τον εαυτό.
Θα συναντήσουμε ανθρώπους διαφορετικών κοινωνικών τάξεων με εμμονές, δισταγμούς και φόβους από τη μια, ανεξάρτητους και δυναμικούς από την άλλη με όλες τις αδυναμίες και τα προτερήματά τους. Ανθρώπους που ζουν ανάμεσά μας χωρίς να αντιλαμβανόμαστε τι κρύβεται πίσω απ' τις κλειστές τους πόρτες.
Του μίλησα, μα αμέσως κατάλαβα πως ήτανε νεκρός... Το 'βαλα στα πόδια και περίμενα. Κι εγώ δεν ξέρω τι περίμενα... Θέλησα να φωνάξω, μα ήρθε στο νου μου η καθημερινή μου ζωή, ο μικρός μας Αδάμ, ο συνεχιστής του ονόματος και η γιαγιά μου η άσχημη και μπιρμπιλομάτα, που πολύ της έμοιαζα. Κάθισα στ' αυγά μου και καμώθηκα την ανήξερη. Προσπάθησα να βάλω σε μια τάξη τις σκέψεις μου γιατί πολύ φοβήθηκα πως με οδηγούσανε σε περίεργα μονοπάτια με λασπόνερα, όπου κάποια στιγμή τα λασπόνερα θα φτάνανε ώς τα τεράστια αυτιά μου και θα με πνίγανε.
K.Δ.
Ξανασηκώνεται και έρχεται μπρος στο παραθύρι. Ο ήλιος οδεύει πια προς το τέλος του ταξιδιού του. Εικόνες διαδέχονται η μία την άλλη. Νομίζει πως ακούει το βήξιμο του πατέρα που δηλώνει πως έφτασε. Και τη μάνα να τον υποδέχεται στο κατώφλι. "Η μάνα! Πόσα φαρμάκια κατάπιε! Από την ντροπή τη δικιά μου ή σίγουρα με το ότι η μεγάλη κόρη της, η πρωτότοκη, δεν αξιώθηκε στεφάνι". Φαντάζεται την ώρα της προσευχής να επικαλείται τη βοήθεια του Θεού να παρουσιάσει ένα άξιο της Κάλης της παιδί, για να γλυκάνει η ζωή και η καρδιά του πατέρα. "Κάλη μου, πώς άντεξες, ψυχούλα μου;"
Κ.Σ.
H Kωνσταντίνα Δούκα γεννήθηκε και σπούδασε στην Aθήνα. Aσχολήθηκε με τον θεατρικό λόγο και την πεζογραφία. Tιμήθηκε τρεις φορές από το υπουργείο Πολιτισμού και Eπιστημών με δύο κρατικούς επαίνους και ένα βραβείο για τα θεατρικά της έργα "Tο παιχνίδι της αγάπης", " O δρόμος για τον Άνω Kόσμο" και "H σοφίτα", που ανέβηκε στη Nέα Σκηνή του Eθνικού Θεάτρου το 1997. Tην ίδια χρονολογία η Kωνσταντίνα Δούκα βραβεύτηκε από την E.E.Λ. για το θεατρικό της έργο "Aποχαιρετώντας τους απ' έξω". Παράλληλα με τον θεατρικό λόγο ασχολήθηκε με το διήγημα και το μυθιστόρημα. Έργα της στον τομέα αυτόν είναι "O Σωτήρης ο σιδεράς και ο κόσμος του" (1976), μια συλλογή διηγημάτων που μεταφράστηκε στα ιαπωνικά από την Bυζαντινολόγο Mασάκο Kίντο, "H συνωμοσία"(1983), "Iστορίες μυστηρίου" (1987), θεατρικά κείμενα με τον γενικό τίτλο "Mονόπρακτα" (1992) και "Eπταφωνίας αναγνώσματα" (1998), όπου η συγγραφέας συμμετέχει σε ομαδική έκδοση διηγημάτων. Έργα της θεατρικά και πεζά, παρουσιάστηκαν από τα M.M.E. και περιέχονται σε ξένες και ελληνικές Aνθολογίες. H Kωνσταντίνα Δούκα είναι μέλος της E.E.Λ. και της Eταιρείας Eλλήνων Θεατρικών Συγγραφέων.
