Το οδυνηρό πέρασμα, από τη νεότητα στην περίοδο της ωριμότητας, στη ζωή μιας γυναίκας που έχει κοσμήσει όλα τα σαλόνια της καλής κοινωνίας του Παρισιού και έχει κουραστεί από τις ανόητες και κολακευτικές εκδηλώσεις λατρείας, είναι το σκηνικό στο οποίο αναπτύσσει την ιστορία της Ντιάνας ντε Μωφρινιέζ, της πριγκίπισσας του Καντινιάν, ο Ονορέ ντε Μπαλζάκ. Πρόκειται για μια γυναίκα που, στη ζωή της, τίποτε δεν έχει συγκλονίσει την ψυχή της, και οποιαδήποτε συγκίνηση είχε γνωρίσει ήταν μόνο επιφανειακή. Δίχως να έχει νιώσει το πάθος του αληθινού έρωτα, το πάθος που για τον συγγραφέα είναι η κινητήρια δύναμη της ζωής κάθε ανθρώπου ξεχωριστά, στα τριάντα έξι της χρόνια και παρά τις επιδιώξεις της, ο συμπαγής συναισθηματικός της κόσμος ραγίζει και η ζωή της αλλάξει ριζικά.
Οι δύο νουβέλες -"Τα μυστικά της πριγκίπισσας του Καντινιάν", και "Το μήνυμα"- είναι δύο χαρακτηριστικά δείγματα του κόσμου του Μπαλζάκ, όπου μέσα από τον κάθε χαρακτήρα των ιστοριών του αποκαλύπτεται μία διαφορετική "τραγική" ίσως, μα σίγουρα φιλοσοφική πλευρά της ανθρώπινης ψυχής.
Ένας από τους θεμελιωτές του ρεαλιστικού μυθιστορήματος, γεννήθηκε το 1799 στην πόλη Τουρ της Γαλλίας. Σπουδάζει νομικά, ύστερα από παρότρυνση της οικογένειάς του, και φιλοσοφία. Το 1819, αρνείται να ακολουθήσει το επάγγελμα του συμβολαιογράφου, για να αφιερωθεί στη συγγραφή φιλοσοφικών δοκιμίων, μυθιστορημάτων και τραγωδιών. Σε όλα του πληθωρικός, τον χαρακτήριζε η ακατάβλητη εργατικότητα, το ακατάβλητο σθένος, όλα καθ' υπερβολή: το ίδιο ισχύει για την ερωτική ζωή του, τις καταχρήσεις, τις σπατάλες και τη μεγαλομανία του. Ζει πνιγμένος στα χρέη και δουλεύει όλο και περισσότερο και καταπιάνεται με όλο και περισσότερα για ν' απαλλαγεί απ' αυτά. Το 1822 γίνεται εραστής της κατά 20 χρόνια μεγαλύτερής του κυρία Ντε Μπερνύ. Εκείνη πρωτοδιαβάζει και καθαρογράφει τα έργα του. Θα πληρώσει κάθε εμπορικό του ναυάγιο: τυπογραφείο, βιβλιοπωλείο, έκδοση εφημερίδας, φυτείες ανανά, μετοχές σε σιδηροδρόμους. Συνάπτει παράλληλες ερωτικές σχέσεις, και το 1832 λαμβάνει το πρώτο γράμμα της "ξένης", της Εβελίνα Χάνσκα, κι αρχίζει φλογερή αλληλογραφία. Θα παντρευτούν το 1850, λίγους μήνες πριν από το θάνατό του. Χρειάστηκαν αρκετά χρόνια προσπάθειας, γράφοντας μυθιστορήματα της σειράς, για τις δημοφιλείς τότε επιφυλλίδες, χωρίς να υπογράφει καν, ωσότου αγγίξει την επιτυχία. Το 1833 συλλαμβάνει την ιδέα για το γιγαντιαίο εγχείρημά του την "Ανθρώπινη κωμωδία", όπου, ο Μπαλζάκ μιλάει για την "τεράστια έκταση ενός σχεδίου που αγκαλιάζει ταυτόχρονα την ιστορία και την κριτική της κοινωνίας, την ανάλυση των δεινών της και τη διερεύνηση των αρχών της", και συμπεριλαμβάνει μεγάλο μέρος του έργου, μεταξύ άλλων: "Η εξαδέλφη Μπέτυ", "Μπαρμπα-Γκοριό", "Ευγενία Γκραντέ", "Ο συνταγματάρχης Σαμπέρ", "Ο εξάδελφος Πονς". Πεθαίνει το 1850 στο Παρίσι σε ηλικία μόλις 51 ετών.
