Η Αλέξια είναι μια εικοσιπεντάχρονη καθηγήτρια, προερχόμενη από εύπορη οικογένεια, που ο πρώτος διορισμός της, την στέλνει σ΄ ένα απόμακρο νησί της Ελλάδας.
Ο Νικολάι είναι ένας σαραντάχρονος πιανίστας που ζει ολομόναχος στο αρχοντικό σπίτι ενός λόφου του νησιού.
Οι νότες της μουσικής που εκπέμπονται από το σπίτι του λόφου και διαχέονται στην ατμόσφαιρα, μαγεύουν την Αλέξια, η οποία ρίχνεται στην αναζήτηση της πηγής της.
Ένας έρωτας αναδύεται σε ρυθμούς πιανίσιμο, αντάντε, κρεσέντο, φόρτε της μουσικής του Νικολάι. Οι μυστικοπάθειες, οι εξομολογήσεις, μια τυχαία ανακάλυψη, αλλά και η μοίρα καθοδηγούν τον έρωτα στην τελική πορεία του.
Θα επιζήσει;
Η ιστορία διαδραματίζεται, πολλά χρόνια πριν, σε κάποιο μακρινό νησί της Ελλάδας, όπου ακόμα την διηγούνται, άλλοτε σαν μύθο κι άλλοτε σαν πραγματικότητα.
Η Μαίρη Γκαζιάνη γεννήθηκε στα Ιωάννινα. Μεγάλωσε στην Αθηνά, όπου ζει μέχρι σήμερα, και εργάσθηκε αρκετά χρόνια ως τραπεζοϋπάλληλος. Έχει ασχοληθεί ερασιτεχνικά με τη φωτογραφία, διατελώντας δραστήριο μέλος της Ελληνικής Φωτογραφικής Εταιρείας (ΕΦΕ) και λαμβάνοντας μέρος σε εκθέσεις και διαγωνισμούς, με πολλές διακρίσεις στο ενεργητικό της. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται με τη ζωγραφική και εκθέτει τα έργα της σε ατομικές και σε ομαδικές εκθέσεις.
Τον Μάιο του 2012 κυκλοφόρησε την πρώτη ποιητική της συλλογή με τίτλο "Σου γράφω..." από τις εκδόσεις-βιβλιοπωλείο "Άβακας". Επίσης είναι η δημιουργός των στίχων του τραγουδιού "Για όλα αυτά που είσαι" σε μουσική Σάκη Τσιλίκη και του "Απόψε" σε μουσική Γιάννη Βαμβακάρη.
Το "Ένα φεγγάρι λιγότερο" από τις εκδόσεις Ελληνική Πρωτοβουλία είναι το πρώτο της μυθιστόρημα.
http://gkazianimary.blogspot.com
