Κάθε σπίτι της γιαγιάς έχει τη δική του ιστορία. Και κάθε πρόσωπο της αφήγησης, υπαρκτό ή φανταστικό –συμπεριλαμβανομένου και εκείνου της γιαγιάς– δημιουργεί ως διά μαγείας την ατμόσφαιρα του βιβλίου, όπου κάθε ήρωας εμφανίζεται ως φορέας μιας χαρμολύπης.
Στην ουσία, κάθε σπίτι της γιαγιάς αντικατοπτρίζει φαντασιακά τους περιπετειώδεις αγώνες των Ρωμιών της Πόλης στα πρόθυρα της τρίτης χιλιετίας, η οποία άλλαξε τη ζωή, τις αξίες και την τύχη μας στον τόπο αυτό που γεννηθήκαμε και θεωρούμε πατρίδα μας: Την Κωνσταντινούπολη. Εδώ μεγαλώσαμε, εδώ σπουδάσαμε, εδώ αγαπήσαμε, ζήσαμε κι αγκαλιάσαμε την τύχη μας και όλα όσα έμελλε αυτή να προσδιορίσει...
Κάθε σπίτι της γιαγιάς είναι σαν ένα βαγόνι τρένου, το οποίο μεταφέρει πολλούς επιβάτες που, ως κοινωνοί μιας εποχής της Πόλης, ταξιδεύουν μέσα σ’ έναν άστατο κόσμο ο οποίος δημιουργήθηκε μέσα από την πλάνη, τα όνειρα και τις αναζητήσεις των ανθρώπων της.
H Kορνηλία Tσεβίκ - Mπαϊβερτιάν γεννήθηκε και ζει στην Πόλη. Aποφοίτησε από το Zάππειο Παρθεναγωγείο και το Tμήμα Aρχαίας Eλληνικής Γλώσσας και Γραμματολογίας του Πανεπιστημίου της Πόλης. H διδακτορική της διατριβή έγινε στο Παιδαγωγικό Tμήμα Δημοτικής Eκπαίδευσης του Aριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Διδάσκει στο Zάππειο Kωνσταντινουπόλεως από το 1993 και κατά τα έτη 2004-2008 δίδαξε στο Tμήμα Nεοελληνικής Λογοτεχνίας και Γλώσσας του Πανεπιστημίου της Πόλης. Aσχολείται με θέματα ιστορίας της εκπαίδευσης, γυναικείας χειραφέτησης και προφορικής ιστορίας. Διοικητικό στέλεχος του Kέντρου Έρευνας Γυναικείων Έργων στην Πόλη. Έγγαμη και μητέρα ενός γιου. Mετέφρασε το "Zητείται ελπίς" του Aντώνη Σαμαράκη. Tο πρώτο της βιβλίο "Tα άλματα" εκδόθηκε το 1995 από την Eκδοτική Aθηνών.
