Εφαλτήριο ετούτης της συλλογής -κατά κάποιο τρόπο- στάθηκε ο χώρος που μου πρόσφερε ένα αντίτυπο του καλλιτεχνικού, σε μορφή λευκώματος, ημερολογίου του ίδιου έτους το οποίο εξέδιδε το Metropolitan Museum of Art της Νέας Υόρκης. Η ανά εβδομάδα λευκή σελίδα, διαγραμμισμένη στις επτά ημέρες (η αντικριστή είχε εικαστικό περιεχόμενο), με οδήγησε σε ολιγόστιχες συνθέσεις. Τα χρόνια όμως και οι εποχές που μέχρι σήμερα τρέξανε μου επέβαλαν ανατροπές και προσαρμογές καινούργιες στο "τι", στο "πώς" και στο "πόσο" της γραφής.
Ο κερματισμός των 366 ποιημάτων σε τέσσερις "εποχές" υπονοεί τη διαδρομή του ανθρώπινου βιολογικού κύκλου: "Άνοιξη", "Καλοκαίρι", "Φθινόπωρο", "Χειμώνας". Όπου διαπιστώνονται παρεισφρήσεις, δηλαδή υλικό μιας εποχής στο χώρο άλλης, είναι απρογραμμάτιστες. Δικαιολογούνται ως πρώιμες στο χρόνο επισπεύσεις, άλλες ως καθυστερήσεις, ενώ άλλες επιδέχονται περισσότερες της μιας αναγνώσεις. Όλα, εντέλει, παρεμβάσεις του θυμικού. Άλλωστε, ο υπότιτλος της συλλογής: "Ιδιωτική Μυθολογία" προτείνεται ως ένα υποβοηθητικό κλειδί αποφυγής παρερμηνειών.
Δ.Χ.
Ξόδεψα τη ζωή μου
Πασχίζοντας ν' απαριθμήσω
Τ' αναρίθμητα
Κι ακόμα βρίσκομαι στο ένα.
Ο κριτικός κινηματογράφου και ποιητής Δημήτρης Χαρίτος γεννήθηκε το 1930 στην Αθήνα. Σπούδασε πολιτικές και οικονομικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Γράφει κριτική και θεωρητικά κείμενα για τον κινηματογράφο και τις εικαστικές τέχνες από τις αρχές της δεκαετίας του '60, παράλληλα με την ενασχόλησή του με την ποίηση. Για πολλά χρόνια διετέλεσε γενικός γραμματέας και πρόεδρος της Πανελληνίας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (ΠΕΚΚ), ενώ στα έτη 1991-1993 υπήρξε αντιπρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου. Επί δεκατέσσερα χρόνια ήταν μέλος του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Εθνικής Κινηματογραφίας του Υπουργείου Πολιτισμού. Στο διάστημα 2000-2002 ήταν ο καλλιτεχνικός διευθυντής του (τότε) Διεθνούς Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Καλαμάτας. Έχει διατελέσει μέλος κριτικών επιτροπών σε κινηματογραφικά φεστιβάλ στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Διετέλεσε κριτικός κινηματογράφου στο περιοδικό "Αντί", ενώ σήμερα κρατάει τη στήλη της κινηματογραφικής κριτικής στο περιοδικό "Νέα Εστία". Στη λογοτεχνία εμφανίστηκε το 1955 με την ποιητική συλλογή "Ιστορία του Απρίλη" (ιδ. έκδοση). Ακολούθησαν οι ποιητικές συλλογές "Περιπέτειες με τον ήλιο, τη θάλασσα και τον έρωτα", ιδ. έκδοση, 1961, "Μανδραγόρες", εκδ. Φιλιππότη, 1980, και πιο πρόσφατα η συλλογή "Μυθεύματα κι αυτοβιόγραφα", εκδ. Γαβριηλίδης, 2009.
