Ποια είναι η Μερσέδες, από πού έρχεται και σε ποιον κόσμο φυτρώνουν τα κατάλευκα τριαντάφυλλά της;
Δύο μακροσκελή ποιήματα που αφηγούνται δυο διαφορετικές ιστορίες που με τη σειρά τους γεννούν άλλες. Δύο ποιήματα που μιλούν για το θαύμα και τη μαγική χρήση των λέξεων, για νίκες και ήττες, για έρωτες και αποχωρισμούς, την αιώνια εξορία και το διαρκώς ανεκπλήρωτο όνειρο της επιστροφής.
Αφηγητής και αναγνώστης πορεύονται από ήττα σε ήττα και από διάψευση σε διάψευση διασχίζοντας τη φλεγόμενη Ισπανία του 1936, τη Μαδρίτη, τη Βαρκελώνη και τη Γρανάδα και φθάνοντας μέχρι τις μέρες μας. Τίποτα δεν τελειώνει ποτέ, ο κόσμος ξαναρχίζει διαρκώς από την αρχή, η ζωή και το όνειρο μιας άλλης ζωής αναγεννώνται συνεχώς μέσα από τα ερείπια.
Ο αφηγητής ονειρεύεται επίσης, στο δεύτερο ποίημα, τα εγκαίνια μιας διώρυγας, ένα νυχτερινό ταξίδι με τραίνο από τη Βιέννη ως το Σαράγεβο του 1914 και τον μοιραίο πυροβολισμό που πυροδότησε τον όλεθρο του πρώτου παγκοσμίου πολέμου. Αφηγητής και αναγνώστης βρίσκονται στην καρδιά των γεγονότων βλέποντας με τα ίδια τους τα μάτια το ολέθριο νήμα της Ιστορίας να ξετυλίγεται.
Ο Σταμάτης Λ. Πολενάκης (εγγονός του σιφνιού γελοιογράφου Σταμάτη Πολενάκη και γιος του Λέανδρου Πολενάκη), γεννήθηκε στην Αθήνα το 1970. Σπούδασε στο τμήμα Ισπανικής Λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου Complutense της Μαδρίτης. Είναι ποιητής και θεατρικός συγγραφέας. Έχει δημοσιεύσει τις ποιητικές συλλογές "Το χέρι του χρόνου" (Ομβρος, 2002), "Τα γαλάζια άλογα του Φραντς Μαρκ" (Οδός Πανός, 2006), "Νοτρ Νταμ" (Οδός Πανός, 2008) και "Τα σκαλοπάτια της Οδησσού" (Μικρή Άρκτος, 2012). Έχει δημοσιεύσει ποιήματα σε λογοτεχνικά περιοδικά ("Το δέντρο", "(δε)κατα", "Ποιητική", "Poetry Review"). Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά από τον Γιάννη Γκούμα και κυρίως από τον Richard Pierce. Έχει μεταφράσει από τα ισπανικά τα θεατρικά έργα "Chat" (σε ομαδική μετάφραση) και "Η τρυφερή σου μολότωφ" του Γκουστάβο Όττ (Εκδόσεις Λαγουδέρα, 2008). Είναι συγγραφέας του μονολόγου "Το τελευταίο όνειρο της Έμιλυ Ντίκινσον", που παρουσιάστηκε το 2007 στο πλαίσιο του Θεατρικού Αναλογίου (διοργάνωση: ΙΤΙ UNESCO) (ερμηνεία: Ιωάννα Τσιριγκούλη, σκηνοθεσία: Έφη Θεοδώρου) και το 2008 (ερμηνεία: Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, σκηνοθεσία: Σωτήρης Καραμεσίνης) στο Φεστιβάλ Ελληνικού Έργου HSBC. Το Δεκέμβριο του 2010 το έργο μεταδόθηκε από το Radio Romania Cultural στη Ρουμανία, σε ερμηνεία της Valeria Seciu, ενώ το Σεπτέμβριο του 2011 εκπροσώπησε τη Ρουμανία στο 63ο Διεθνές Φεστιβάλ Ραδιοφώνου και Τηλεόρασης Prix Italia, στο Τορίνο. "Το τελευταίο όνειρο της Έμιλυ Ντίκινσον" έχει μεταφραστεί στα αγγλικά από τον Richard Pierce, στα γαλλικά από την Μυρτώ Γόντικα και στα ρουμανικά από την Cezaria Udrescu. Τον Μάιο του 2012 παρουσιάστηκε στα αγγλικά στο θέατρο της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης, σε σκηνοθεσία Αθηνάς Στούρνα και ερμηνεία της ηθοποιού Monica McShane. Το έργο "Ψαρόσουπα" παρουσιάστηκε το 2009 στο Εθνικό Θέατρο στο πλαίσιο των 'Αναγνώσεων' (σκηνοθεσία: Ελένη Γεωργοπούλου)με τους ηθοποιούς Μάνο Βακούση, Δημήτρη Πιατά, Αιμιλία Βάλβη και Μαρία Τσιμά. Η "Ψαρόσουπα" έχει μεταφραστεί στα γαλλικά από την Jacqueline Razgonnikoff. Το 2010 ο Θίασος Ωκύπους ανέβασε το θεατρικό του έργο "Βερολίνο" στο Παράρτημα της Εθνικής Πινακοθήκης στο Ναύπλιο και στο Θέατρο Φούρνος στην Αθήνα (ερμηνεία: Ιλιάνα Παζαρζή, Δημήτρης Καραμπέτσης, σκηνοθεσία: Αθηνά Στούρνα). Το "Βερολίνο" έχει μεταφραστεί στα Γαλλικά από την Jacqueline Razgonnikoff. Τον Ιούλιο του 2009 προσκλήθηκε ως υπότροφος στο Κέντρο Συγγραφέων και Μεταφραστών της Βαλτικής, στο νησί Γκότλαντ της Σουηδίας. Το Σεπτέμβριο του 2009 συμμετείχε στην συνάντηση θεατρικών συγγραφέων "Dramaticulas" στο Μπουένος Άιρες με την ανάγνωση του έργου "Βερολίνο" στα ισπανικά. Επίσης, ποιήματά του διαβάστηκαν στη Σάλτα (Β.Αργεντινή) στο Casa de Hernandez- Museo de la Ciudad. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων.
