Υπάρχει τέλειος γονιός; Παιδαγωγοί καί συγγραφείς φαίνεται πως το πιστεύουν.
Κι όμως! Τα προβλήματα των νεότερων γενεών αυξάνονται. Αγωνία, μοναξιά, απογοήτευση, κατάθλιψη είναι κάποια απ΄ αυτά. Μήπως κατά την αναζήτηση της τελειοποίησης του ρόλου του γονιού χάθηκε η αληθινή σχέση γονέων-παιδιών;
Μήπως βρήκαμε υπέροχες θεωρίες αλλά στήν πράξη χάσαμε τα παιδιά μας;
Μήπως κι εκείνα αναζητούν την αλήθεια, αλλά δεν τη βρήκαν σ΄ εμάς;
Τον αληθινό γονιό αναζητά αυτό το βιβλίο. Τον γονιό της θυσίας, του παραδείγματος και της ενθάρρυνσης. Τον γονιό που δεν ξέχασε πως αποτελεί εικόνα του κοινού Γονιού όλων μας.
Σε μία κοινωνία ορφάνιας, ο συγγραφέας αναζητά αληθινό γονιό, που ετοιμάζει μία νέα γενιά κι έναν καλύτερο κόσμο...
Ο Κωνσταντίνος Σταύρου Γανωτής γεννήθηκε στο Βόλο το 1933, σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Διετέλεσε επί διετία βοηθός στην έδρα Βυζαντινής και Νεοελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Υπηρέτησε ως φιλόλογος σε γυμνάσια της Κύπρου, της Εύβοιας και ως γυμνασιάρχης στα γυμνάσια Κερατσινίου και Κολωνού.
Το έτος 1983 μετά την κατάργηση της διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών στα γυμνάσια ίδρυσε τα λεγόμενα "κρυφά σχολειά" σε ιερούς ναούς του Κολωνού, όπου με τη συνεργασία της συζύγου του και άλλων συναδέλφων διδάχτηκαν τα αρχαία ελληνικά με τρόπο και επιλογές κειμένων, που αποτέλεσαν πρότυπο για την σύνταξη των εγχειριδίων, με τα οποία επανήλθε η διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών στα γυμνάσια.
Διετέλεσε συνεργάτης των ραδιοφωνικών σταθμών της Εκκλησίας της Ελλάδος και της Πειραϊκής Εκκλησίας. Ομιλεί τακτικά σε πνευματικές συγκεντρώσεις των ιερών ναών Αγίου Ανδρέου οδού Λευκωσίας και Αγίου Γεωργίου Κυψέλης καθώς και σε σχολές γονέων σε διάφορους ιερούς ναούς των Αθηνών και στην επαρχία.
Ως μέλος της επιτροπής διδασκαλίας της Εκκλησιαστικής γλώσσας συνέταξε αναλύσεις λειτουργικών κειμένων για διδασκαλία της λειτουργικής γλώσσας. Είναι μέλος της συνοδικής επιτροπής πολιτιστικής ταυτότητας. Προσφάτως τιμήθηκε από την Ιεράν Σύνοδον της Εκκλησίας της Ελλάδος με τον χρυσούν σταυρόν του Αποστόλου Παύλου για το έργο του στην ερμηνεία και διδασκαλία της λειτουργικής γλώσσας.
