Έτσι ακολουθώντας κανείς τα ίχνη αυτού του, τετραδίου ιχνογραφίας θα παρατηρήσει ότι πίσω από τις διάφορες αδόκιμες ακόμη εκφραστικές και υφολογικές αναζητήσεις του νεαρού καλλιτέχνη υπάρχει μια κλίματα αξιών, η οποία θα παραμείνει σταθερή ως το τέλος της ζωής του και θ' αποτελέσει την κοινή συνισταμένη ολόκληρης της πορείας του. Οι ανθρωποκεντρικές καταβολές της παιδείας του, οι διαχρονικές αξίες της ζωής, η πίστη στις απόλυτες δυνάμεις του καλού και η καταπολέμηση της αδικίας, η ευγένεια ψυχής, ο πατριωτισμός και η αυτοθυσία, αποτελούν ιδιότητες που συγκροτούν την αληθινή ταυτότητα ενός δημιουργού που πριν από καλλιτέχνης ήθελε να παραμείνει πρωτίστως άνθρωπος.
Και τότε είναι φυσικό, αφού ο ίδιος δεν άλλαξε ποτέ, διατηρώντας ως το τέλος, τον ενθουσιασμό και την αθωότητα ενός προικισμένου και άκρως συναισθηματικού ενδεκάχρονου αγοριού.
