Το πέρασμα από την τέχνη στην επιστήμη, το αντάμωμα τέχνης και επιστήμης, η συνύπαρξη και ανάδυση της επιστήμης μέσα από τις τέχνες και η μετεξέλιξη θεμελιωδών επιστημονικών αρχών σε τρεις διαφορετικές χρονικές περιόδους θέτουν τους Leonardo da Vinci, Galileo Galilei, Umberto Eco και Italo Calvino σε "λόγο-τεχνική ή και επιστημονική πλοκή".
Η Ελισσάβετ Ευδωρίδου διδάσκει την Ιταλική γλώσσα στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Απέκτησε το πτυχίο Ιταλικής Φιλολογίας του Α.Π.Θ. το 1987 και το Μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών D.E.A. στις Ιταλικές Σπουδές από το Πανεπιστήμιο της Σορβόννης Paris IV το 2001, με την εργασία "Etude Comparee entre Litterature et Peinture. Luigi Pirandello et Telemaco Signorini". Το 2005 αναγορεύτηκε διδάκτωρ του Τμήματος Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Α.Π.Θ. στο αντικείμενο 'Σημειωτική Ανάλυση Κειμένου. Εφαρμογή στο ‘Μπαουντολίνο’ του Ουμπέρτο Έκο'. Έχει ασχοληθεί ερευνητικά με έργα των Eco, Pirandello, Signorini, Manzoni, Ungaretti, Foscοlo, Fallaci, Pasolini, Moravia, Segre, Fellini, Fabbri, Morante, Maraini, Savinio, καθώς επίσης και με ευρύτερες της Ιταλικής Λογοτεχνίας εφαρμογές της Σημειωτικής θεωρίας κειμένου. Οι εργασίες της έχουν παρουσιαστεί σε διεθνή και πανελλήνια συνέδρια, καθώς επίσης και σε διεθνή περιοδικά. Είναι κριτής εργασιών σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά και συγγραφέας των μονογραφιών: "Το παιδί μέσα από την Ιταλική Λογοτεχνία. Σημειωτική Ανάλυση" (2006), "Σύζευξη Σημειωτικής, Πρόσληψης και Ψυχανάλυσης. Θεωρία και Εφαρμογές" (2007) και "Προβολές Σημειωτικής στην Ιταλική Λογοτεχνία" (2007), από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Θεσσαλίας.
