Η Αιμιλία, στα πενήντα τέσσερά της χρόνια, είναι μια φημισμένη χειρουργός ογκολόγος. Την ώρα που χειρουργεί τη μάνα της, εμφανίζεται "ολοζώντανη" μπροστά της η γιαγιά Αναστασία για να την εμψυχώσει. Ήταν η πρακτική "γιάτρισσα" και μαμή του βουνίσιου χωριού της, σοφή, ελεύθερο πνεύμα, στύλος και σύμβουλος των συγχωριανών της, προικισμένη με το χάρισμα να "βλέπει" τις αρρώστιες των ανθρώπων και να τις θεραπεύει.
Απόψε, η Αιμιλία στο προσκεφάλι της μάνας της, ψαχουλεύοντας τις μνήμες της παιδικής της ηλικίας, θα επαναπροσδιορίσει τις ψυχρές σχέσεις τους, τον μεγάλο θυμό της για τον πόλεμο που ακόμη μαίνεται μεταξύ τους, αλλά και την πληγή που της άνοιξε όταν μετά τον θάνατο του πατέρα της την έδωσε ψυχοκόρη.
Σύντροφος σε αυτό της το ταξίδι -που ξεκίνησε τη μέρα που στέρεψε ο Λάδωνας- τα πρόσωπα της παιδικής της ηλικίας, η γιαγιά Αναστασία -ο φάρος της ζωής της- και η θύμηση του Ορφέα, του μυστηριακού πρώτου της έρωτα και φύλακα-άγγελού της...
Η Χρύσα Λυκούδη γεννήθηκε στα Καραμεσηνέικα, χωριό κοντά στην Πάτρα και δημοτικό σχολείο πήγε στη Λυκούρια Καλαβρύτων. Το 1970 εγκαταστάθηκε οικογενειακώς στην Πάτρα όπου ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές της σπουδές στο Γ΄ Γυμνάσιο Θηλέων. Φοίτησε στην ιδιωτική Σχολή Διοίκησης και Λογιστικής στην Πάτρα. Το 1977 διορίστηκε ως Ε.Τ.Ε.Π στο Εργαστήριο των Ηλεκτρονικών Υπολογιστών του Μαθηματικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Πατρών, ενώ πια έχει συνταξιοδοτηθεί. Από τα εφηβικά της χρόνια ασχολείται με τη συγγραφή ποιημάτων και διηγημάτων που έχουν μείνει στο συρτάρι της. "Τη μέρα που στέρεψε ο Λάδωνας: Η Ψυχοκόρη" είναι το πρώτο της μυθιστόρημα.
