Με αφορμή το θάνατο, το έργο καταπιάνεται με το ρόλο της μοίρας, που εν προκειμένω αποτελεί συνώνυμο της τυχαιότητας, και την περιοδικότητα που εκφράζεται μέσω της ατελούς ομοιοκαταληξίας, και υποδηλώνει τη διαιώνιση και συνέχεια του κάθε είδους.
Δείγμα γραφής:
ΝΑΥΑΓΙΣΜΕΝΑ ΟΝΕΙΡΑ
Κλεισμένα μέσα σε μπουκάλι,
Ναυαγισμένα όνειρα συλλέγω απ' την ακτή.
Αρχίζοντας να τα θυμάμαι πάλι,
Τα πιο απλά αποτελούν τη μεγαλύτερη πληγή.
