Η αντιμετώπιση των πραγμάτων, του παρόντος και του παρελθόντος, έχει, πολύ συχνά, ένα τρομερό οπλοστάσιο: το παιχνίδι και το σαρκασμό. Η Σοφία Σταματίου, έχοντας αντιληφθεί ότι στη ζωή πού και πού η χαρά είναι η μοναδική απάντηση, καταθέτει μία ποιητική συλλογή, όπου αντιστέκεται στη μιζέρια και στην πανταχού παρούσα σοβαροφάνεια· όπου η σοβαρότητα του όποιου δράματος δεν λείπει· πώς αλλιώς;
το οποίο βοηθά
Είσαι κόκκινο
όπως το αίμα
που κυλάει στις φλέβες σου
που ρυθμίζει τον παλμό της καρδιάς σου.
Όπως το κόκκινο
κραγιόν στα χείλη σου
αποτύπωμα τα φιλιά σου.
Όπως η σαγκρία
στην ανάσα σου παρέα
της ξενυχτισμένης βραδιάς σου. Είσαι.
Και συγχώρα με.
Μα κουβαλάω ένα φάντασμα
στην πλάτη μου,
και όσα χρώματα
δεν ξεθωριάζουν με κουράζουν.
(απόσπασμα από το βιβλίο)
Μη Διαθέσιμο
