Η υποθήκη (και η προσημείωση υποθήκης) αποτελεί βασική μορφή εξασφαλίσεως απαιτήσεων και επιτελεί σημαντική λειτουργία στις συναλλαγές. Για το λόγο αυτό και από καθαρά πρακτική πλευρά η έρευνα του θεσμού παρουσιάζει ενδιαφέρον και εντάσσεται στο πλαίσιο της έρευνας του ζωντανού δικαίου μας.
Στο βιβλίο αυτό εξετάζονται οι τίτλοι (προς εγγραφή) υποθήκης κατά τον Αστικό Κώδικα και τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, με βάση τα πορίσματα της έως τώρα θεωρίας και νομολογίας. Επιχειρείται κυρίως συνθετική παρουσίαση των έως σήμερα διδαχθέντων και νομολογηθέντων. Υπάρχουν όμως και σημεία, στα οποία αναπτύσσονται ίδιες θέσεις, ιδίως με βάση την αξιολογική στάθμηση των συμφερόντων.
Με το εκτενές ευρετήριο νόμων και το αλφαβητικό ευρετήριο το βιβλίο καθίσταται περισσότερο εύχρηστο και ο γράφων ελπίζει, ότι και αυτό -όπως και τα άλλα βιβλία της σειράς- θα φανεί χρήσιμο στον Έλληνα νομικό.
