Στο βιβλίο αυτό ο Πάνος Καζάκος εξετάζει ζητήματα που η δημόσια συζήτηση μάλλον φωτίζει ανεπαρκώς:
- Πώς θα εξελιχθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση μετά τις τρέχουσες διευρύνσεις;
- Θα αποκτήσει σταθερά σύνορα ή θα επεκτείνεται αδιάκοπα, πράγμα που αναπόφευκτα θα τη μετέτρεπε σε ένα διεθνή οργανισμό χωρίς ιδιαίτερη ταυτότητα;
- Πώς ερμηνεύονται οι τρέχουσες διαπραγματεύσεις για μεταρρυθμίσεις και μια νέα «συνταγματική Συμφωνία»;
- Τι υποδείχνει η ιστορική τροχιά για το μέλλον;
- Ποιές δυνάμεις επηρεάζουν τη δυναμική της ευρωπαϊκής οργάνωσης;
Ο συγγραφέας, μολονότι αναγνωρίζει ότι οι αλλαγές που βιώνουμε σήμερα στην Ευρώπη και στον κόσμο είναι πολύπλοκες και βαρύνονται με αβεβαιότητες, δεν αποφεύγει να διατυπώσει συγκεκριμένη πρόβλεψη για το μέλλον της ευρωπαϊκής οργάνωσης.Υποστηρίζει ότι η Ευρώπη θα ολοκληρώνεται ακολουθώντας σε γενικές γραμμές την ιστορική της διαδρομή και επιφέροντας τις αναγκαίες εσωτερικές αλλαγές χωρίς την Τουρκία, το Μαγκρέμπ ή την Ουκρανία και παρά τους αμερικανικούς σχεδιασμούς. Η ιστορική ταυτότητα, οι κοινές απειλές, η ρουτίνα της συνεργασίας, η αλληλεξάρτηση, οι πολιτικές δομές κ.ά. ωθούν προς "στενότερη ένωση". "Όσοι επιμένουν", γράφει επίσης, "ότι η ΕΕ πρέπει να διευρύνεται αδιαλείπτως, δεν παίρνουν στα σοβαρά ούτε τις ανάγκες των λαών τους, ούτε (σε άλλη διατύπωση) την ιδέα της ευρωπαϊκής ταυτότητας ή του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Δε δέχονται ότι η Ευρώπη είναι μια ομάδα λαών που μέσα από αιώνες προσανατολίσθηκε σε κοινές αξίες".
Ο συγγρααφέας υποστηρίζει ότι τυχόν ένταξη της Τουρκίας, θα λειτουργούσε ως καταλύτης για τον μετασχηματισμό της ΕΕ σε ένα χαλαρό διεθνή οργανισμό διηπειρωτικών διαστάσεων. Αυτή η "υπερεπέκταση" θα είχε κάποια πλεονεκτήματα, αλλά θα διάβρωνε οριστικά το ευρωπαϊκό "εμείς", ενώ θα ήταν ασύμβατη με την προοπτική της "στενότερης ένωσης" και οπωσδήποτε με τις τρέχουσες διαπραγματεύσεις για μια "συνταγματική Συνθήκη".
Ο Πάνος Καζάκος, 1941, σπούδασε πολιτικές επιστήμες στην Ελλάδα και οικονομικά στη (Δυτική) Γερμανία. Είναι διδάκτωρ του Christan-Albrechts-Universitat Kiel. Σήμερα διδάσκει ευρωπαϊκές και διεθνείς οικονομικές σχέσεις στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης. Την περίοδο 1996-2002 διηύθυνε το μεταπτυχιακό πρόγραμμα Ευρωπαϊκών και Διεθνών Σπουδών. Έχει διατελέσει ανάμεσα σε άλλα εμπειρογνώμων α΄ του Υπουργείου Εξωτερικών και διευθυντής ερευνών του Ελληνικού Κέντρου Ευρωπαϊκών Μελετών. Η μελέτη του "Θεσμικές μεταρρυθμίσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση" (Ι. Σιδέρης, 1996), βραβεύθηκε από την Ακαδημία Αθηνών. Άλλες δημοσιεύσεις (επιλογή): "Ανάμεσα σε κράτος και αγορά - Οικονομία και πολιτική στη μεταπολεμική Ελλάδα 1944-2000", "Πατάκης", 2001, "Stabilisierung ohne Reform-Konvergenz und Pfadabhangigkeit im Griechenland der 90er Jahre", ZEI, Bonn 2000, "Η νέα Agenda της αριστεράς και άλλα δοκίμια πολιτικής κριτικής", "Παπαζήσης", Αθήνα 1998, "Greece and EC Membership Evaluated", (co-editor) "Printer", London 1994.
