Βρεθήκανε πάλι στην τρομερή πόλη του Λονδίνου. Νύχτα. Πλάι στη γέφυρα του Λονδίνου. Και εκεί ο Ουάλλας, πάνω σε ένα παλούκι είδε στημένο, παραμορφωμένο από το κατράμι, το κεφάλι του.
- Όχι, είπε ο Ουάλλας, αυτό μ' έφερες να δω;
- Όχι, είπε ο Άντριου. Σε έφερα για την υπόσχεση.
- Ποια υπόσχεση.
- Ξέρεις, ήμουν στο δικαστήριο. Σε είδα να δίνεις το δρόμο στον Μπρους. Και αυτός είπε ναι.
- Μα δεν μιλήσαμε, Άντριου.
- Δεν χρειάζονται λόγια, είπε ο Άντυ.
- Ήτανε ένα νεύμα. Δεν ξέρω αν θα το κρατήσει. Έχει συμφωνίες με τον τύραννο.
- Σ' αυτή τη συμφωνία με εσένα έβαλε σφραγίδα που δεν τη σπάει.Ύε, κύε. Βράχηκε με το αίμα σου. Και καρποφόρησε.
- Πώς ξέρεις;
- Κοίτα εκεί.
Μέσα στο σκοτάδι απέναντι, στα ριζά της γέφυρας καθόταν ένας άνθρωπος μέσα στο σκοτάδι. Ριγούσε ολόκληρος. Τον πλησίασαν και κατάλαβαν πως δεν ήταν ρίγη μα σιωπηλοί λυγμοί.
Ολομόναχος έκλαιγε εκεί στη γέφυρα τη νύχτα του Λονδίνου.
Και κοίταζε. Τα μάτια του ήταν καρφωμένα στη γέφυρα...
Ήταν ο Ρόμπερτ Μπρους.
Τότε ο Ουάλλας τον πλησίασε. Τον άγγιξε απαλά τον ώμο σαν δροσερή αύρα. Και του μίλησε με μια φωνή που άνθρωπος δεν την άκουσε. Ο Ρόμπερτ ένιωσε μέσα του μόνο τη συνείδηση να μιλάει στην ψυχή.
- Μην φοβάσαι τα σκοτάδια. Η Λευτεριά, σαν της αυγής το φεγγοβόλο αστέρι, της νύχτας το ξημέρωμα θα φέρει.
Τότε ο Ρόμπερτ σταμάτησε να κλαίει. Όρθωσε αποφασιστικά το βλέμμα.
Μα ο νους του ανεμοζάλη.
Κοιτούσε το κεφάλι.
Ο μεγάλος ποιητής Χικμέτ λέει "ό,τι κι αν είναι τ' άστρα εγώ τη γλώσσα μου τους βγάζω. Για μένα το πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο είναι ένας άνθρωπος που τώρα αλυσοδένουνε". Έτσι η Ντίνα Ρίτσου είναι η παρέα αυτού του Άγγλου σκυλάκου που βγάζει τη γλώσσα του σε τύραννους και τυραννίσκους. Είναι γιατρός κυτταρολόγος (η συγγραφέας όχι ο σκυλάκος).
Η Κωνσταντίνα Ρίτσου είναι αριστούχος απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Πειραϊκού Συνδέσμου με μεγάλη εμπειρία στο Θέατρο σαν ηθοποιός, μεταφραστής, σκηνοθέτης. Έχει ασχοληθεί κυρίως με Σαίξπηρ και ελληνικές τραγωδίες. Έχει σκηνοθετήσει Ίωνα, Ιππόλυτο, Άλκηστη του Ευριπίδη, "Μορφές αρχάιας τραγωδίας" (σύνθεση πάνω στην Ορέστεια και την Ηλέκτρα του Σοφοκλή), "Αναζητώντας τον Ουίλιαμ" (σύνθεση και μετάφραση έργων του Σαίξπηρ), "Καβαλάρηδες της Θάλασσας" του Συνγκ, "Μίλα μου σαν τη Βροχή" του Τ. Ουίλιαμς, "Πανηγύρι" του Κοκτώ, τις "Αγνοούμενες" της Ρεζά ντε Βετ και άλλα. Σε αυτά συμμετείχε και ως ηθοποιός και έχει δικό της θεατράκι στην Κυψέλη, το "Atelier Πάρνηθος 29". Εκεί ανέβασε το "Πέρασμα" της μεγάλης Νοτιοαφρικανής δραματουργού Ρεζα ντε Βετ (σκηνοθεσία Βασίλη Αναστασίου) καθώς και τις "Αγνοούμενες" σε σκηνοθεσία δική της.
Τα δυο έργα της ντε Βετ, "Αγνοούμενες" και "Πέρασμα", εκδόθηκαν σε μετάφρασή της από τις εκδόσεις Ηριδανός.
Πρόσφατα έχει συνθέσει το κείμενο της Medee Furieuse, σύνθεση από Μήδεια Ευριπίδη και Σενέκα μαζί με Όπερα, που ανέβηκε σε σκηνοθεσία Βασίλη Αναστασίου από το Petit Opera du Monde. Εκεί έπαιξε Μήδεια, Ιάσονα και Αγγελιαφόρο, έτσι αποφάσισε ο σκηνοθέτης. Ο ρόλος όμως που την ξεκουράζει είναι να παίζει με αυτόν τον σκυλάκο, λιονταράκο, που βγάζει γλώσσα σε κάθε κακό και τύραννο...
