Έβλεπε συχνά στην πολυκατοικία τους το λιγνό αγόρι - πέδιλα μεγαλύτερο νούμερο απ' ό.τι του αναλογούν και πλαστικά γυαλιά ηλίου πιο μεγάλα απ' το μπόι του- αγορασμένα στο πανηγύρι. Κι αυτηνής όλο μεγαλύτερα νούμερα της τα 'παιρναν -μουσαμαδιές, φουστάνια, παπούτσια- για να κρατήσουν και την επόμενη χρονιά. Το -αλογάκι της Παναγίας·, έτσι το βάφτισε μέσα της το λιγνό παιδί - το καπέλο φορεμένο στραβά, το γείσο πίσω, να κρατάει το χέρι του πάτερα, μαυριδερού και κουρασμένου, ή να χτυπιέται σαν το ψάρι, σπαράζοντας στο κλάμα σε κάθε αποχωρισμό τους. Κι η ίδια λεπτή σαν ακρίδα ήταν, ένα πρόσωπο όλο μάτια με σκούρα ματόκλαδα. Κι ονειρευόταν κρατημένη απ' το χέρι του πατέρα.
Το αλογάκι της Παναγίας
Ζιγκ-ζαγκ κατά τους μαιάνδρους της μνήμης από το παρόν στο παρελθόν. Γράμματα, κείμενα και ημερολογιακές σελίδες, αποσπασματικά καθρεφτίζοντας μπρος-πίσω τον κόσμο της Ναυσικάς.
Η Αρχοντούλα Διαβάτη γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη, όπου ζει και εργάζεται. Σπούδασε νομικά και νεοελληνική φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και εργάστηκε ως καθηγήτρια στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Κείμενά της έχουν δημοσιευθεί στα περιοδικά "Αντί", "Εντευκτήριο", "Μανδραγόρας", "Ακτή", "Παρέμβαση", "Ένεκεν" και στις ιστοσελίδες για το βιβλίο bookpress.gr και diapolitismos.gr..
