"Εξέλιξη της ιδέας του βασιλείου των νεκρών", έτσι ονομάζουμε τη γραμμή, που συνδέει τον Όμηρο με το Βιργίλιο και το Δάντη γιατί ο καθένας τους αφιέρωσε σ' αυτή την ιδέα από ένα έπος. Αλλά αν στους δύο πρώτους αυτό το έπος αποτελεί ένα επεισόδιο του έργου τους, ένα μέρος του συνόλου, στο Δάντη αυτό αποτελεί κάτι ολοκληρωμένο και πρωτότυπο. Το θέμα το ορίζουν τρία ονόματα, που δεν πάρθηκαν τυχαία. Πράγματι, η ενδέκατη (Λ) ραψωδία της Οδύσσειας του Ομήρου, η έκτη της Αινειάδας του Βιργιλίου και η Θεία Κωμωδία του Δάντη αποτελούν εκείνα τα τρία σημεία, ανάμεσα στα οποία η άμεση πορεία της παράδοσης είναι η πιο εμφανής: ο Βιργίλιος κοιτάζει πίσω στον Όμηρο, όπως και ο Δάντης στο Βιργίλιο - αυτό είναι ολοφάνερο. Ο συσχετισμός αυτών των τριών ονομάτων με μια μαθηματική ακρίβεια ορίζει το θέμα αυτής της μελέτης, όπως τρία δεδομένα σημεία που καθορίζουν την περιφέρεια ενός κύκλου, που σ' αυτή την περίπτωση θα είναι η εξέλιξη της ιδέας του βασιλείου των νεκρών. Από μόνη της αυτή η ιδέα δεν διεκδικεί νεωτερισμό, εφόσον αφορά το κεντρικό ζήτημα του κυρίου έργου του Φλωρεντινού ποιητή - του κυρίου και του μοναδικού-, που έχει παραμείνει ως τώρα στη συνείδηση της πολιτισμένης ανθρωπότητας
Ο Θαδαίος Ζελίνσκι (1859-1944), διάσημος Ρώσος και Πολωνός επιστήμονας, υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους κλασικούς φιλολόγους της Ευρώπης, καθηγητής "τιμής ένεκεν" διαφόρων Πανεπιστημίων και Ακαδημιών, καθηγητής Πανεπιστημίου Αγίας Πετρούπολης (1887-1920) και μετέπειτα Βαρσοβίας (1921-1935), συγγραφέας μερικών εκατοντάδων έργων για τη λογοτεχνία, τον πολιτισμό και τη θρησκεία της αρχαίας Ελλάδας και της Ρώμης. Τα σημαντικότερα από τα έργα του είναι "Η δομή της αττικής κωμωδίας" (1885), "Ο Σοφοκλής και το δραματουργικό έργο του" (Κρακοβία, 1928), "Ο Κικέρωνας στην ιστορία του ευρωπαϊκού πολιτισμού" (Αγία Πετρούπολη, 1922), "Ο Οράτιος και η ρωμαϊκή κοινωνία στα χρόνια του Αυγούστου" (Παρίσι, 1938), "Οι θρησκείες του αρχαίου κόσμου" (σε 4 τόμους, 1921-1934), "Ο Ελληνισμός και ο Ιουδαϊσμός" (σε 2 τόμους, Βαρσοβία, 1928), "Η αρχαία ελληνική λογοτεχνία της εποχής της ανεξαρτησίας" (Αγία Πετρούπολη, 1920), "Η ιστορία του αρχαίου πολιτισμού", "Η θρυλική αρχαιότητα" (σε 4 τόμους, 1930), "Η ανεξάρτητη Ελλάδα" (1933), "Η ρωμαϊκή δημοκρατία" (1935), "Η ρωμαϊκή αυτοκρατορία" (1938), "Οι αρχαίοι και εμείς" (1903), "Από τη ζωή των ιδεών" (1925-1939).
