Ανάμεσα στην πραγματικότητα και στο όνειρο, υπάρχει ένας τοίχος ψηλός που είναι δύσκολο να τον διασκελίσεις. Ένα σύννεφο-εμπόδιο τριγύριζε τον Λύκο από όλες τις πλευρές. Ήδη είχε κάνει ένα βήμα. Ήταν διατεθειμένος να κάνει δύο, αλλά καταλάβαινε ότι τα δύο δεν έφταναν. Έπρεπε να κάνει πολλά. Κι αυτό τον φόβιζε. Όμως κάτι είδε που τον έκανε να αναθαρρήσει. Είδε ένα μισάνοιχτο παράθυρο του ονείρου προς την πραγματικότητα και αποφάσισε να το δρασκελίσει και όπου τον βγάλει.
