Η σκληρή πραγματικότητα της εποχής μας έχει πράσινο χρώμα -χρώμα της ελπίδας κάποτε, σήμερα γκαζόν σε λευκά σανατόρια πλουσίων- και λειτουργεί ως φόντο μιας παρέλασης προσώπων που δε θυμίζει γιορτή. Είναι οι τυμπανοκρουσίες που εγκαινιάζουν το ΝΕΟ, το καινούργιο, την αναίμακτη σφαγή την οποία αποκαλούν ανάπτυξη αυτοί που κρατούν τα ηνία της ζωής μας. Όλοι συμμετέχουν σ' αυτό τον τρελό χορό της πολτοποίησης της ύπαρξης σ' αυτό το βουβό μακελειό των ανθρώπινων ψυχών που συγκαλύπτει η νομιμότητα και η ευπρέπεια. Παγκοσμιοποίηση, "ανάπτυξη", "πρόοδος" ή οριστική ένταξη στον κόσμο των ζωντανών νεκρών; Στο μυθιστόρημα αυτό ο Γιώργος Μανιώτης, με καυστικό χιούμορ, στήνει το σκηνικό της σύγχρονης πραγματικότητας με τον πιο ρεαλιστικό τρόπο, φωτίζοντας τα αδιέξοδα που βιώνει κάθε άνθρωπος.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1951. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Έχει γράψει, εκτός από πεζά λογοτεχνικά έργα, και πολλά θεατρικά, τα οποία έχουν παρουσιαστεί επανειλημμένως σε σκηνές της Αθήνας. Γνωστά θεατρικά έργα του είναι: "Το ματς", "Κοινή λογική", "Παθήματα", "Ο λάκκος της αμαρτίας", "Οι σύζυγοι", "Χορεύει η Κρυστάλλω μάμπο", "Καθιστική ζωή", "Διακοπές στην Ουρανούπολη", "Τάξις και αταξία", κ.ά. Γνωστά πεζογραφήματά του είναι: "Ο άγνωστος στρατιώτης" (νουβέλα μυστηρίου), "Τα μαύρα παραμύθια" (Β΄ Κρατικό Βραβείο Διηγήματος, 1998), "Η φοβερά προστασία" (μυθιστόρημα), "Ορίστε τα ρόδα, μαμά" (διηγήματα), "Το ρεπερτόριο του χειμώνα", "Το ρεπερτόριο της άνοιξης" (θρίλερ), "Το πονηρό μονοπάτι" (μυθιστόρημα), "Η αδρεναλίνη πάντοτε ψηλά" (μυθιστόρημα), "Τα Σαντέ της Σαπφώς" (διηγήματα), "Το γκαζόν του μπαμπά" (μυθιστόρημα), "Αγελάδα με φτερά" (μυθιστόρημα), "Σαράντα κύματα" (μυθιστόρημα). Ασχολείται επίσης με τη σκηνοθεσία.
Μη Διαθέσιμο
