Η ποίηση είναι η ενσάρκωση ενός χαμόγελου.
Είναι δάκρυα ψυχής, ένας στεναγμός, λύτρωση.
Είναι η ηχώ μιας σιωπηλής κραυγής που σχίζει τον ουρανό και προσφέρει θυμίαμα στις ψυχές μας.
Είναι το νερό που κυλά στις φλέβες της ερήμου.
Η ποίηση έχει ζωή και δημιουργεί ζωή...
είναι πνοή αθανασίας.
Ας με συγχωρέσουν οι μεγάλοι ποιητές
που τολμώ, αλλά στην εποχή των τερατογεννήσεων,
χρειάζεται αρετή και τόλμη για να εξαγνιστεί το σκοτάδι.
Η ποίηση σήμερα παίρνει φως από την γενναία ψυχή μας και επιστρέφει φως στην σακατεμένη από τους δυνατούς της πλάσης, ελπίδα...
Ευωδία, στεναγμός, λυγμός, ύμνος, τιμή στον λευκοφόρο έρωτα, στην μάνα, στους νέους, στην οικογένεια, στους λατρεμένους "φυγάδες" του ουρανού, στην πατρίδα, στους πρόσφυγες, στην ζωή... μέσα από ποιήματα που τα συναισθήματά μου είναι ανακατωμένα με δάκρυα!!!
Βάσω Ρουμελή
