Το πρώτο μέρος αφορά στο εθνικό και πολιτικό γίγνεσθαι του Δεσποτάτου του Μυστρά-Μορέως, των απαρχών του ελληνικού κράτους, εδραζομένου στη λαϊκή αυτοπεποίθηση, η οποία συνδέεται με την πνευματική πρωτοπορία του τόπου και την πολιτική ηγεσία του· μια διηνεκής αντίσταση, είτε ως ελευθερία εν προόδω στα χρόνια της κρατικής αυτονομίας του Μυστρά, είτε στο καθεστώς της δουλείας κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, που οδήγησε στην ανώτατη έκφρασή της, την Επανάσταση του 1821... Οι εκδηλώσεις για τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821, ως συμβολή στην εθνική και κοινωνική μας αυτογνωσία, πρέπει να συναρτηθούν με το βαθύ ιστορικό της υπόστρωμα, που εκτείνεται ως το 1204 (ή και ακόμη ενωρίτερα) συμβατική αφετηρία του Νέου Ελληνισμού, κυρίως με την ίδρυση του Δεσποτάτου του Μυστρά-Μορέως, των απαρχών του ελληνικού κράτους? επομένως το δεύτερο μέρος αφορά σε προτάσεις εκδηλώσεων, που έχουν σχέση με το αναγεννησιακό πνεύμα του Δεσποτάτου και σε αυτές που αναφέρονται, ως συνέχεια, στην τεράστια συμβολή της Μάνης-από το 1463- και ευρύτερα της Λακωνίας και της Πελοποννήσου στους αγώνες του ελληνικού λαού, οι οποίοι κορυφώνονται με την Επανάσταση του 1821, για την απόκτηση της εθνικής του ανεξαρτησίας. Οι προτάσεις περιλαμβάνουν εκδηλώσεις λόγου και τέχνης, παραδοσιακές, ψηφιακές, ερευνητικές, αναπτυξιακές. Από το ιστορικό πνεύμα του τόπου να "φωτίσουμε" έναν άλλο "τόπο" του πνεύματος, που θα έχει στραμμένο το βλέμμα στο μέλλον.
Ο Γιώργος Ν. Δερμάτης γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Λαύρειο. Σπούδασε στη φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1999 απέκτησε τον διδακτορικό του τίτλο στο τμήμα αρχαιολογίας και ιστορίας της τέχνης του Πανεπιστημίου της Louvain του Βελγίου. Είναι μέλος επιστημονικών εταιρειών, έχει λάβει μέρος με ανακοινώσεις του σε συνέδρια διεθνή, πανελλήνια και της ΝΑ Αττικής και διετέλεσε μέλος οργανωτικών και επιστημονικών επιτροπών τους· δραστηριοποιείται σε ζητήματα προστασίας και ανάδειξης της βιομηχανικής μας κληρονομιάς. Έχει δημοσιεύσει άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά και έχει δώσει πολλές διαλέξεις. Στο κέντρο των ερευνητικών και συγγραφικών του εργασιών είναι το Λαύριο, κυρίως των νεότερων χρόνων, ως μια απ' τις δυναμικές όψεις της νεότερης Ελλάδας, της βιομηχανίας και του κόσμου της, εν προκειμένω του μεταλλευτικού-μεταλλουργικού τομέα (παραγωγή, οικονομία, στρατηγική ανάπτυξης, νοοτροπίες, τεχνολογία, μεταλλευτικό δίκαιο, πόλη, εργατική κατάσταση, πολιτικές, ιδεολογικές επιπτώσεις) με τις διαστάσεις του σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο. Στα ενδιαφέροντά του είναι γενικότερα θέματα βιομηχανικής αρχαιολογίας και ιστορίας των μεταλλείων.
