Οι σημερινές γυναίκες έχουν σχεδόν εκθρονίσει τον μύθο της θηλυκότητας· αρχίζουν να κάνουν αισθητή την ανεξαρτησία τους με πολύ συγκεκριμένους τρόπους· δεν καταφέρνουν όμως εύκολα να βιώσουν απόλυτα την κατάστασή τους ως ανθρώπινα όντα. Έχοντας ανατραφεί από γυναίκες, μέσα στους κόλπους ενός γυναικείου κόσμου, ο φυσιολογικός προορισμός τους είναι ο γάμος, ο οποίος στην πραγματικότητα τις υποδουλώνει ακόμα και σήμερα στον άντρα· το ανδρικό κύρος κάθε άλλο παρά έχει εξαλειφθεί: στηρίζεται ακόμα σε γερές οικονομικές και κοινωνικές βάσεις. Είναι συνεπώς αναγκαίο να μελετήσουμε πολύ προσεκτικά την παραδοσιακή μοίρα της γυναίκας. Θα προσπαθήσω να περιγράψω πώς η γυναίκα μαθαίνει την κατάστασή της, πώς τη βιώνει, σε τι είδος σύμπαντος βρίσκεται εγκλωβισμένη, ποιους τρόπους διαφυγής έχει. Και μόνο αν όλα αυτά γίνουν κατανοητά, μόνο τότε θα μπορέσουμε να καταλάβουμε ποια προβλήματα αντιμετωπίζουν οι γυναίκες που, έχοντας κληρονομήσει ένα βαρύ παρελθόν, προσπαθούν να χτίσουν ένα καινούργιο μέλλον.
Σιμόν ντε Μποβουάρ
Το "Δεύτερο φύλο" κυκλοφόρησε το 1949 και αποτέλεσε το απόλυτο έργο αναφοράς του φεμινιστικού κινήματος. Εξήντα χρόνια μετά, ενώ η φεμινιστική ουτοπία ξεφτάει καθώς σεξιστικές αντιλήψεις και πρακτικές επανέρχονται σε πολλά σημεία του πλανήτη, το "Δεύτερο φύλο" αξίζει να ξαναδιαβαστεί ως ορόσημο της ιστορίας του γυναικείου κινήματος.
Γαλλίδα φιλόσοφος και συγγραφέας, εκπρόσωπος του Υπαρξισμού και του φεμινιστικού κινήματος. Γεννήθηκε το 1908 στο Παρίσι. Σπούδασε στη Σορβόνη και μετά το τέλος των σπουδών της δίδαξε φιλοσοφία στη Μασσαλία, στο Ρουέν και το Παρίσι. Το 1929 γνώρισε τον Ζαν Πωλ Σαρτρ που την μύησε στην συγγραφή και έζησε δίπλα του όλη την υπόλοιπη ζωή της. Το πρώτο της έργο, "Τα πρωτεία του πνεύματος" απορρίφθηκε, το 1938, από τους εκδότες. Το επόμενο μυθιστόρημα της, "Η καλεσμένη" είχε καλύτερη τύχη και δημοσιεύτηκε το 1943. Ακολούθησαν τα: "Το αίμα των άλλων", "Όλοι οι άνθρωποι είναι θνητοί", "Οι Μανδαρίνοι", "Η δύναμη της ζωής, η δύναμη των πραγμάτων", "Τα γηρατειά", κ.ά. Πριν αποφασίσει να ασχοληθεί με τη συγγραφή ταξίδεψε σε πολλές χώρες στην Ευρώπη, στην Αμερική και τη Ρωσία. Επίσης, μαζί με τον σύζυγο της διηύθυνε το περιοδικό "Μοντέρνοι Καιροί" και μέσα από αυτό είχαν υποστηρίξει τη φοιτητική εξέγερση του 1968. Πέθανε το 1986 σε ηλικία 78 ετών.
