Το διεθνές δικαστήριο των Ηνωμένων Εθνών

Ανιχνεύσεις μιας δικαιοδοτικής διαδρομής στην ειρηνική επίλυση των διεθνών διαφορών
Συγγραφέας : Περράκης, Στέλιος Ε.
Εκδότης : Σάκκουλας Αντ. Ν.
Έτος έκδοσης : 2001
ISBN : 978-960-15-0564-0
Σελίδες : 243
Σχήμα : 24x17
Κατηγορίες : Διεθνές δίκαιο Δικαστήρια

20.94 € 17.80 €




"...Ο 21ος αιώνας βρίσκει το ΔΔ μπροστά στις προκλήσεις που η μεταδιπολική περίοδος -και όχι μόνο- φαίνεται να σωρεύει στις μεταβαλλόμενες διεθνείς σχέσεις, στις νέες αντιλήψεις δικαίου αλλά και πολιτικής. Μ’ ένα εξαιρετικά διευρυμένο παρεμβατικό ρόλο των Ην. Εθνών και το Συμβούλιο Ασφαλείας ως μοχλό που -έστω με παραλείψεις ή και επιλεκτικά- προωθεί το κράτος δικαίου, το σεβασμό των δικαιωμάτων του ανθρώπου, την επιβολή και οικοδόμηση της ειρήνης, ενώ, ταυτόχρονα, προωθείται η διεθνής συνεργασία που στοχεύει στην ανάπτυξη όρων για την εμπέδωση στον κόσμο, πρώτιστα, της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου, της ειρήνης, της δικαιοσύνης. Σ’ αυτό το διεθνές περιβάλλον κι ενώ οι τριβές ανάμεσα στα κράτη εξακολουθούν να παράγονται κι η απειλή ενόπλων ανθρωπιστικών επεμβάσεων να είναι παρούσα μετά το Κόσοβο, το ΔΔ καλείται να συνεχίσει τη λειτουργία του πειστικά και αποτελεσματικά εφαρμόζοντας, ερμηνεύοντας το διεθνές δίκαιο, υπενθυμίζοντας τις υποχρεώσεις που απορρέουν για τα κράτη από το ΧαρτΗΕ και τους άλλους κανόνες του διεθνούς δικαίου, συμπεριλαμβανομένου του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου που εφαρμόζεται στις ένοπλες συρράξεις. Γι’ αυτό στην υπόθεση Νομιμότητα χρήσης βίας (προσωρινά μέτρα) (1999), το ΔΔ επεσήμανε, ως obiter, ότι ανεξάρτητα από το εάν ένα κράτος αποδέχεται τη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου, εξακολουθεί να φέρει ευθύνη για πράξεις που συνιστούν παραβάσεις του διεθνούς δικαίου... Αν η συνολική αποτίμηση της παρουσίας και δράσης του ΔΔ μέσα στην ανταγωνιστική ψυχροπολεμική διεθνή κοινωνία και στη μεταδιπολική διεθνή κοινότητα της συνεργασίας και της σύγκλισης κρίνεται θετική, κληροδοτώντας στον 21ο αιώνα μεγαλύτερες προσδοκίες, είναι σαφές ότι προσδιοριστικός παράγων στην προοπτική υλοποίησής τους, παραμένουν πρωταρχικά τα κράτη, αφού εκτός των διαφορών που δύνανται να υποβάλλουν στο ΔΔ είναι αυτά που ουσιαστικά κινητοποιούν -μέσω των οργάνων των ΗΕ- και τη γνωμοδοτική διαδικασία του Δικαστηρίου της Χάγης...

Ο Στέλιος Ε. Περράκης είναι καθηγητής διεθνών και ευρωπαϊκών θεσμών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Είναι επίσης: κάτοχος της έδρας Jean Monnet ad personam "Δημοκρατία και Δικαιώματα του Ανθρώπου στην Ε.Ε.", διευθυντής του Ευρωπαϊκού Κέντρου Έρευνας και Κατάρτισης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και Ανθρωπιστικής Δράσης, πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρίας Διεθνούς Δικαίου και Διεθνών Σχέσεων, μέλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κατά του Ρατσισμού και της Μισαλλοδοξίας (ΕCRI) του Συμβουλίου της Ευρώπης (2003 - ), μέλος της International Humanitarian Fact-finding (2002- ), μέλος της Επιτροπής Έρευνας για το Λίβανο του Συμβουλίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του ΟΗΕ (Σεπτέμβριος-Νοέμβριος 2006). Διετέλεσε Γενικός Γραμματέας Ευρωπαϊκών Υποθέσεων του Υπουργείου Εξωτερικών (Φεβρουάριος 1996 - Μάιος 2000). Επισκέπτης Καθηγητής και διαλεκτής σε Πανεπιστήμια και άλλα ιδρύματα του εξωτερικού. Διδάσκει στις Ανώτατες Σχολές των Ενόπλων Δυνάμεων και της Αστυνομίας (ΣΕΘΑ, Ναυτική Σχολή Πολέμου, Ανωτάτη Διακλαδική Σχολή Πολέμου, Σχολή Εθνικής Ασφάλειας κ.λπ.) και στη Διπλωματική Ακαδημία του Υπουργείου Εξωτερικών. Έχει δώσει στην Ελλάδα και το εξωτερικό εκατοντάδες διαλέξεις και είναι συγγραφέας 260 μελετών (βιβλία, άρθρα, σχόλια κ.λπ.) που δημοσιεύθηκαν στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, πάνω σε θέματα Διεθνούς Δικαίου, Κοινοτικού Δικαίου και Ευρωπαϊκής Ενοποίησης, Διεθνούς προστασίας των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, Διεθνούς Ανθρωπιστικού Δικαίου και Ελληνικής Εξωτερικής Πολιτικής.






e-mail Facebook Twitter