Το 2001 υπήρξε μια γόνιμη χρονιά για το διεθνές δίκαιο. Ύστερα από εργασίες μισού περίπου αιώνα, η Επιτροπή Διεθνούς Δικαίου υιοθέτησε το τελικό Σχέδιο άρθρων για την ευθύνη του Κράτους που γεννάται από την τέλεση διεθνούς αδικοπραξίας.
Η κρατική ευθύνη αποτελεί έναν ιδιαιτέρως σημαντικό θεσμό του διεθνούς δικαίου που συνδέεται άμεσα με την αναζήτηση τρόπων θεραπείας από την παραβίαση διεθνών υποχρεώσεων. Η σημασία του μπορεί να γίνει αντιληπτή εάν αναλογιστούμε ότι, στη σημερινή εποχή, διακόσια περίπου Κράτη πρωταγωνιστούν στη διεθνή σκηνή και ότι πλήθος κανόνων επιχειρεί να ρυθμίσει την ομαλή τους συμβίωση. Το κείμενο που εκπόνησε η Επιτροπή Διεθνούς Δικαίου καταγράφει τόσο τις προϋποθέσεις που πρέπει να συντρέχουν προκειμένου να στοιχειοθετηθεί διεθνής ευθύνη του Κράτους για διεθνή αδικοπραξία σε βάρος άλλου Κράτους, όσο και τις νομικές συνέπειες που συνεπάγεται αυτή η κατάσταση.
Η ανά χείρας μελέτη εξετάζει, αναλύει και σχολιάζει το Σχέδιο άρθρων της Επιτροπής Διεθνούς Δικαίου για τη διεθνή κρατική ευθύνη. Στο πρώτο μέρος υπογραμμίζεται η σημασία του θεσμού της κρατικής ευθύνης, αποτυπώνεται η ιστορική εξέλιξη του έργου της Επιτροπής Διεθνούς Δικαίου, και σκιαγραφείται το πεδίο εφαρμογής του Σχεδίου άρθρων που η Επιτροπή αυτή εκπόνησε.
Το δεύτερο μέρος διερευνά τα συστατικά στοιχεία της διεθνούς αδικοπραξίας του Κράτους, η οποία επισύρει τη διεθνή του ευθύνη. Το τρίτο μέρος εξετάζει τις συνέπειες της διεθνούς κρατικής ευθύνης και το τέταρτο μέρος την ενεργοποίηση της. Ακολουθούν ορισμένες συμπερασματικές σκέψεις, με βάση τις οποίες επιχειρείται η αξιολόγηση του Σχεδίου άρθρων της Επιτροπής Διεθνούς
Δικαίου και της ποιότητάς του για τη σύγχρονη διεθνή κοινότητα.
Διδάκτωρ διεθνούς δικαίου των Νομικών Σχολών των Πανεπιστημίων Στρασβούργου και Αθηνών. Διετέλεσε Προϊστάμενος της Ειδικής Νομικής Υπηρεσίας του Υπουργείου Εξωτερικών και με την ιδιότητα αυτή έλαβε μέρος σε μεγάλο αριθμό διμερών διαπραγματεύσεων και κατ' επανάληψη εκπροσώπησε την Ελλάδα σε διεθνείς οργανισμούς και διασκέψεις, καθώς και ενώπιον διεθνών δικαιοδοτικών οργάνων. Καθηγητής δημοσίου διεθνούς δικαίου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και από το 2000 Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου αυτού. Είναι συγγραφέας σημαντικού αριθμού μελετών και άρθρων που αφορούν κυρίως τα εθνικά θέματα, το διπλωματικό και προξενικό δίκαιο, τις πηγές του διεθνούς δικαίου, τους διεθνείς οργανισμούς, την επίλυση των διεθνών διαφορών κ.ά. Τέως μέλος της Επιτροπής του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη των βασανιστηρίων και της απάνθρωπης και ταπεινωτικής μεταχείρισης (1991-1999), καθώς και της Επιτροπής του ίδιου Οργανισμού για τη δημοκρατία μέσω του δικαίου (1999-2002). Σήμερα είναι Επίτιμος Νομικός Σύμβουλος του Υπουργείου Εξωτερικών και Μέλος της Επιτροπής Διεθνούς Δικαίου των Ηνωμένων Εθνών.
