Το Εσωτερικό Νόημα της Μύησης στη Μαγεία και στον Μυστικισμό είναι μια σε βάθος εισήγηση του René Guénon στο τι σημαίνει πραγματικά μύηση και για το πόσο σημαντικό ρόλο παίζει αυτή στην πνευματική πραγμάτωση.
Ο συγγραφέας, όντας ο ίδιος ένας από τους κορυφαίους σύγχρονους πνευματικούς δασκάλους του Δυτικού Εσωτερισμού, δεν προσεγγίζει το ζήτημα θεωρητικά, καθώς η γνώση του δεν είναι η γνώμη ενός τρίτου, αλλά μια ενορατική πνευματική επίγνωση του αληθινού νοήματος και της εμπειρίας της μύησης, την οποία ορίζει ως «μετάδοση της πνευματικής επιρροής».
Κάπως έτσι, αναπτύσσει τις προϋποθέσεις της μύησης, τις διάφορες πλάνες, εξετάζει τα ποικίλα μυητικά συστήματα και τις μυστικές εταιρείες, τα διάφορα σύμβολα και τις μυητικές τελετές, τον ρόλο της επωδής, τις μυητικές δοκιμασίες, τη σημασία των ονομάτων στους μυημένους, τα ελάσσονα και τα μείζονα μυστήρια, όπως και την αποτελεσματικότητα της μύησης στη ζωή του αναζητητή.
Πρόκειται, εν ολίγοις, για την απαραίτητη μελέτη εσωτερισμού σε όποιον ενδιαφέρεται να ξεκινήσει μια αληθινά πνευματική διαδρομή αυτεπίγνωσης, όπως και να έρθει σε έμπρακτη σχέση με μια πλευρά της πραγματικότητας, ανεξάρτητη από τα ενδεχόμενα της εκδηλωμένης τάξης.
Ο Ρενέ Γκενός γεννήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 1886 στην πόλη Blois της Γαλλίας και από μικρός παρουσίαζε μία πολύ εύθραυστη υγεία. Προχώρησε με επιτυχία στα πρώτα χρόνια των σπουδών του (φιλοσοφία κυρίως) αλλά τις εγκατέλειψε για να αφοσιωθεί στον Αποκρυφισμό και στη Θεοσοφία και να προσανατολιστεί στην ιδέα μιας "πρωταρχικής ενότητας των γνώσεων" και μιας αρχικής "ορθόδοξης" παράδοσης, στην οποία έμεινε πιστός σε όλη του τη ζωή. Παράλληλα όμως, και σ' ένα πεδίο μάλλον πρακτικό, ενδιαφέρεται για την αποκατάσταση αυτής της παράδοσης και για την επαναλειτουργία των αρχών και των δογμάτων της μέσα στον σύγχρονο κόσμο. Πιστεύοντας ότι ο κόσμος και ειδικά ο δυτικός, ακολουθεί το ρεύμα μιας σταδιακής και σταθερής παρέκκλισης από την ορθή "ορθόδοξη" πορεία, καταγίνεται σε ολα του τα έργα με την περιγραφή της παρέκκλισης αυτής και ταυτόχρονα προσπαθε να ξαναφέρει στο φως τη χαμένη λάμψη και την κρυμένη αλήθεια που είχε ο κόσμος όσο αποτελούσε αυτό που ο Guenon ονομάζει "παραδοσιακές κοινωνίες".
