Κάθε πολιτισμική μεταβολή, είτε προκύπτει ειρηνικά είτε με την βία, ιστορικά φέρει το ειδικό βάρος μιας ειδικής κατηγορίας εξατομικευμένων βουλήσεων, εκείνη των πολιτικών. Θα ήταν πράγματι ανακριβής ο ισχυρισμός, ότι ακόμη και στις πιο ελεύθερες κοινωνίες δεν υπήρξαν στιγμές όπου ο καθολικός πρακτικός νους, η ίδια η ηθική, δεν κάμφθηκε υπέρ πολιτικών σκοπιμοτήτων. Η παρούσα μελέτη ξεκινά εξετάζοντας τους τρόπους με τους οποίους το πολιτισμικό σύστημα της Δύσης αφομοίωσε, επεξεργάστηκε και εν τέλει εκδήλωσε την πρακτικότητα, σε μία εξέχουσας σημασίας στιγμή συνάντησης ιδεολογιών: τον Μεσαίωνα. Στη συνέχεια εστιάζει στο Βυζάντιο, ως αντιπροσωπευτικό παράδειγμα σύζευξης πολιτισμών της ίδιας περιόδου, στο εσωτερικό του οποίου προσεγγίστηκε, συγκρούστηκε και αναδημιουργήθηκε η φιλοσοφία της Ελληνικής αρχαιότητας, ως Ελληνο-Χριστιανική. Προκειμένου να ακολουθηθεί η διαλεκτική πορεία του νου σε σχέση με την πρακτικότητα, αναζητήθηκαν κριτήρια ικανά να διαφωτίσουν βήμα προς βήμα και με ακρίβεια, τις στιγμές αυτής της πορείας. Καθρέφτης των διαλεκτικών αλληλεπιδράσεων της πρακτικότητας είναι ο πρώτος βαθμός του θεωρητικού νου, η άμεση ενορατική γνώση ή αισθητική εποπτεία: η αισθητική μεταφορά βιωμάτων, ό,τι ονομάζουμε έκφραση, αντανακλά στην ιστορική στιγμή: η ενέργεια της καλλιτεχνικής δημιουργίας αποτυπώνει τον οργανικό δεσμό μεταξύ των διαλεκτικών αλληλεπιδράσεων, ο οποίος γενικεύεται ως λογική του ηθικοκοινωνικού και πολιτικού συστήματος. Τούτη είναι η λογική της πρακτικότητας, της καθολικά εκδηλωμένης βουλητικής δραστηριότητας, η οποία, παρόλο που δεν μετασχηματίζεται σε ομοιογένεια, εντούτοις περιέχει το κοινώς αποδεκτό αίτιο, το ενωτικό σημείο μεταξύ των διαφορετικών βουλήσεων. Η βυζαντινή πολιτισμική ποικιλομορφία εκδηλώνει όλα τα χαρακτηριστικά μιας διαλεκτικής σχέσης· η δε ακολουθία μίας ενιαίας φιλοσοφικής συνιστώσας, καθιστά αυτή τη σχέση και οργανική.
Ο Δημήτριος Δακρότσης (Θεσσαλονίκη, 1972) είναι Διδάκτωρ Φιλοσοφίας Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, τακτικό μέλος Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας. Απόφοιτος Τμήματος Ελληνικού Πολιτισμού, Σχολής Ανθρωπιστικών Σπουδών του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου και Μεταπτυχιακού Προγράμματος του Τμήματος Φιλοσοφίας-Παιδαγωγικής-Ψυχολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (κατεύθυνση Ηθική). Έχει συμμετάσχει ως ομιλητής στη Διημερίδα Ηθικής Φιλοσοφίας (συνδιοργάνωση Πανεπιστημίων: Αθηνών-Πελοποννήσου και Ελληνικής Εταιρείας Ηθικής, 2009) και στο 23ο Διεθνές Συνέδριο Φιλοσοφίας, (Πανεπιστήμιο Αθηνών, 2013). Έχει συγγράψει και δημοσιεύσει επιστημονικά άρθρα στην Ελλάδα και το Εξωτερικό, κριτικές και μελέτες γύρω από την Ηθική, Αισθητική και Πολιτική Φιλοσοφία. Από το 2013 συνεργάζεται με το Ανοικτό Ίδρυμα Εκπαίδευσης ως διδάσκων-επιστημονικός υπεύθυνος σε προγράμματα φιλοσοφίας. Το 2014 έλαβε το τρίτο βραβείο στον Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Δοκιμίου του περιοδικού Νέα Σκέψη, ενώ το 2015 έλαβε το πρώτο βραβείο Δοκιμίου στον 33ο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών. Έχει διδάξει Λαογραφία στο πρόγραμμα Δια Βίου Μάθησης του Ινστιτούτου Διαρκούς Εκπαίδευσης Ενηλίκων και Αισθητική Φιλοσοφία στον 7ο Κύκλο Εξειδικευμένων Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων Απόφοιτων Ανώτατης Εκπαίδευσης, στο Έργο: "Ακαδημία Πλάτωνος - η Πολιτεία και ο Πολίτης" του Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι εγγεγραμμένος στο Μητρώο Διδασκόντων του Έργου: "Ακαδημία Πλάτωνος" Εξειδικευμένα Προγράμματα για Απόφοιτους Ανώτατης Εκπαίδευσης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και προς ένταξη στο Υπομητρώο Εκπαιδευτών Ενηλίκων του Εθνικού Οργανισμού Πιστοποίησης Προσόντων και Επαγγελματικού Προσανατολισμού.
