Το πόνημα αυτό είναι ένα δοκιμιακό μελέτημα που στοχεύει στη διερεύνηση των αρχικών δομών, τριών Επιστημών:
1. Της Ιατρικής επιστήμης (που διδάσκεται στην Ελλάδα).
2. Της επιστήμης της Μυθολογίας (που δεν διδάσκεται σε κανένα Πανεπιστήμιο της Ελλάδας που είναι η πλουσιότερη πηγή των μύθων), ενώ διδάσκεται σε πολλά πανεπιστήμια του εξωτερικού.
3. Της Ιστορικής Επιστήμης (που διδάσκεται στην Ελλάδα).
Εκτός από το περιεχόμενο των τριών αυτών ενοτήτων, σημασία ιδιαίτερη (αλλά και εντυπωσιακή αίγλη) έχει η αναζήτηση της αρχής των γεγονότων και των αρχετύπων συμβόλων - κυρίως των πρωτόγονων κοινωνιών.
Αναζητώντας την αυγή της Ιατρικής, αναζητούμε και την αυγή της φιλοσοφίας.
Η ιδιαίτερη σπουδαιότητα της παρουσίας του Μύθου είναι τέτοια που είναι επόμενο στις σελίδες του βιβλίου, να επισημαίνεται η παρουσία του στα διάφορα ιδεολογήματα και δρώμενα.
Η αφορμή για να γραφτεί αυτό το βιβλίο είναι το Πήλιο, αλλά ο σκοπός και η ουσία του έργου βρίσκεται πιο μακριά. Και η μοναδική φιλοδοξία του βιβλίου αυτού είναι: να το ανοίγει ο αναγνώστης με ενδιαφέρον και να το κλείνει με όφελος.
Ο Ιάσων Ευαγγέλου (φιλολογικό ψευδώνυμο του οφθαλμιάτρου και λογοτέχνη Ευάγγελου Ευαγγελίου), γεννήθηκε στο Βόλο το 1926. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Ιατρική (πτυχίο 1954), Φιλοσοφία (πτυχίο 1974) και Θεολογία (ακροατής επί τετραετία). Μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρίας, της Ελληνικής Εταιρείας Φιλοσοφικών Μελετών κ.ά. Αρχισυντάκτης του περιοδικού "Προεκτάσεις στην εκπαίδευση" (1991- 1997) και του περιοδικού "Κασταλία" της Ελληνικής Εταιρείας Ιατρών Λογοτεχνών (1999-2005). Ο Ιάσων Ευαγγέλου παρουσιάστηκε στα Γράμματα το 1962 και από τότε προσφέρει στον λογοτεχνικό και φιλοσοφικό χώρο ένα σημαντικό έργο, που το χαρακτηρίζει κριτικό και εγκυκλοπαιδικό πνεύμα, πνευματικός προβληματισμός, ευαισθησία και ήθος, σαφήνεια σκέψης και έκφρασης, και περιεκτική διατύπωση λόγου. Αποσπάσματα του έργου του μεταφράστηκαν και στο εξωτερικό. Για την προσφορά του στα Ελληνικά Γράμματα έχει τιμηθεί με διακρίσεις και έτυχε τιμητικού διπλώματος από το Υπουργείο Πολιτισμού (1999). Έχει επίσης περιληφθεί σε ελληνικά και ξένα βιογραφικά λεξικά. Το έργο του αγκαλιάζει όλους σχεδόν τους τομείς του έντεχνου Λόγου, και εκτός από άρθρα σε εγκυκλοπαίδειες, περιοδικά και εφημερίδες, αποτελείται από εκατόν δέκα βιβλία. Από τα πιο χαρακτηριστικά έργα του είναι οι "γνωμικοί στοχασμοί: Ψηφίδες ιδεών" και η "γνωμική ποίηση: Ψηφιδωτό ποίησης", που συνεχίζουν -και ανανεώνουν- στο χώρο της Ελληνικής Γραμματείας, την παράδοση του επιγραμματικού λόγου (πεζού και ποιητικού).
