Το 1997 η νεαρή Αλμπέρτε Γκόλντσμιντ παρασύρεται από ένα όχημα σε αυτοκινητόδρομο, όπου έχει πάει με το ποδήλατό της, και βρίσκεται κρεμασμένη σε ένα δέντρο δίπλα στον δρόμο, εκσφενδονισμένη από την πρόσκρουση με το αυτοκίνητο.
Ο θάνατός της αντιμετωπίζεται ως τροχαίο δυστύχημα, αλλά ο αστυνομικός Κρίστιαν Χάμπερσοτ έχει τις αμφιβολίες του και ξεκινάει μια έρευνα για να αποδείξει ότι ο θάνατος της κοπέλας ήταν δολοφονία. Δεν καταφέρνει όμως να διαλευκάνει την υπόθεση, η οποία στη συνέχεια τον στοιχειώνει επί χρόνια, διαλύοντας και την οικογένειά του.Το 2014 ο Χάμπερσοτ επικοινωνεί με τον Καρλ Μερκ, τον επικεφαλής του Τομέα Q, για να ζητήσει τη βοήθειά του στη διερεύνηση της υπόθεσης Αλμπέρτε. Στην προσπάθεια ανακάλυψης του ενόχου για τον θάνατο της νεαρής κοπέλας και αποκάλυψης των πραγματικών γεγονότων που είχαν διαδραματιστεί δεκαεφτά χρόνια πριν, η μια έκπληξη διαδέχεται την άλλη, μέχρι και την τελευταία σελίδα του βιβλίου.
Σαν σε όνειρο, είχε αφήσει πίσω το σώμα της και αιωρούνταν σαν πουλί. Όχι, ακόμη καλύτερα, σαν πεταλούδα.
Σαν ένα πολύχρωμο φτερωτό έργο τέχνης, που υπήρχε αποκλειστικά και μόνο για να χαρίζει ευτυχία και ομορφιά. Σαν ένα πλάσμα που έστεκε ψηλά ανάμεσα στον ουρανό και στη γη, η μαγική αύρα του οποίου μπορούσε να αφυπνίζει τον κόσμο, να τον φέρνει σε επαφή με μια ατέλειωτη αγάπη και ευτυχία. Τότε θυμήθηκε τη σχολή και το ποδήλατο, το παγερό πρωινό και, πάνω απ’ όλα, το κροτάλισμα των δοντιών της. Και εκείνη ακριβώς τη στιγμή, καθώς η πραγματικότητα εισέβαλλε και η καρδιά της σταματούσε να χτυπάει, θυμήθηκε επίσης τον ξερό ήχο που άκουσε όταν τη χτύπησε το αυτοκίνητο, τον ήχο των κοκάλων που έσπαγαν, τα κλαδιά του δέντρου που τη συγκράτησαν, τη συνάντηση που...
Ο Γιούσι Άντλερ-Όλσεν γεννήθηκε το 1950 στην Κοπεγχάγη. Εργάστηκε ως συντάκτης και εκδότης περιοδικού πριν ασχοληθεί με τη συγγραφή. Έχοντας σπουδάσει πολιτικές επιστήμες αλλά και κινηματογράφο, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι μεγάλωσε σε ένα σπίτι όπου ο πατέρας ήταν ψυχίατρος, ο Γιούσι Άντλερ-Όλσεν απέκτησε γνώσεις και εμπειρίες που του επέτρεψαν να γράψει για ποικίλα θέματα, από περιπτώσεις ακραίων ψυχικών ασθενειών μέχρι διεθνείς συνωμοσίες. Ξεκίνησε τη συγγραφική του καριέρα με τα "Alfabethuset" (Το Σπίτι της Αλφαβήτας), "Og hun takkede quderne" (0 Επικριτής τον Λόχου) και "Washington Dekretet" (Το Διάταγμα της Ουάσινγκτον). "Ο Φύλακας των Χαμένων Υποθέσεων" είναι ένα από τα έργα του που εκτόξευσαν στα ύψη τη φήμη του, τόσο στη Δανία όσο και στο εξωτερικό. Ο συγγραφέας κατέχει το αναγνωρισμένου κύρους Glass Key Award, που δίδεται κάθε χρόνο σε μια αστυνομική νουβέλα Σκανδιναβού συγγραφέα, και το 2011 κέρδισε το Golden Laurels, την υψίστη λογοτεχνική διάκριση της Δανίας, που απονέμεται από τους Δανούς εμπόρους βιβλίου.
