Αιγαίο, 17ος αιώνας, ο αιώνας της πειρατείας. Ο πειρατής Ιωάννης Κάψης γράφει ιστορία στη θάλασσα. Απελευθερώνει τη Μήλο από τον οθωμανικό ζυγό. Στέφεται βασιλιάς, αλλά ένας μεγάλος έρωτας με την κόρη του κυβερνήτη του νησιού σημαδεύει τη ζωή του. Την ίδια περίοδο Δυτικοί και κυρίως Μαλτέζοι πειρατές κατακλύζουν το Αρχιπέλαγος, που αποτελεί πεδίο σύγκρουσης θρησκειών και συμφερόντων. Μεγάλοι πειρατές όπως ο Ουγκώ ντε Κρεβελιέ, οι αδελφοί Τεμερικούρ, ο Μιχελής Μανιάτης, ο Άγγελος Μαρία Βιτάλι και άλλοι ενώνουν τις δυνάμεις τους για να αντιμετωπίσουν την οθωμανική απειλή. Το Αιγαίο παραμένει το μήλον της έριδος ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση. Μάχες, συνωμοσίες και προδοσίες καθορίζουν ένα άγριο παιχνίδι κερδοσκοπίας και κυριαρχίας.
"Το λυκόφως του Αιγαίου" στηρίζεται στις πραγματικές ζωές των πειρατών και στα κατορθώματά τους, στις μάχες που έδωσαν, στα ρεσάλτα αλλά και στους μεγάλους και παθιασμένους έρωτές τους. Φωτίζει τον ρόλο των Μαλτέζων πειρατών στις θάλασσές μας και τις συμμαχίες τους με τους κατοίκους των Κυκλάδων και των άλλων νησιών του Αιγαίου. Αναδεικνύει την ιστορία των νησιών του Αρχιπελάγους, τον τρόπο ζωής των κατοίκων, τα έθιμα και τις δοξασίες τους, όπως αυτά προκύπτουν μέσα από κείμενα περιηγητών, αλλά και από την τοπική ιστοριογραφία. Η Μήλος, που ήταν η έδρα και το βασίλειο του πειρατή Ιωάννη Κάψη, καταλαμβάνει μεγάλο μέρος της αφήγησης, αλλά η δράση εκτυλίσσεται και σε πολλά ακόμα νησιά του Αιγαίου όπως: στη Μύκονο, την Κίμωλο, την Πάρο, τη Νάξο, την Αμοργό, την Άνδρο, τη Μυτιλήνη, την Ικαρία, την Αστυπάλαια, την Τήλο, την Αντίπαρο, τη Σάμο, την Κάσο, την Κάρπαθο, τη Σαντορίνη, τη Φολέγανδρο, τη Σίκινο. Η περιπλάνηση συνεχίζεται και σε άλλες περιοχές, όπως η Μάνη, αλλά και η Μάλτα, η Κωνσταντινούπολη και η Ανδριανούπολη.
Η Κατερίνα Καριζώνη συγκέντρωσε, ύστερα από έρευνα δέκα περίπου ετών, ένα ενδιαφέρον πρωτογενές υλικό και το χρησιμοποιεί για να φωτίσει αυτή την άγνωστη στους περισσότερους περίοδο. Κινείται ανάμεσα στη μυθοπλασία και την Ιστορία, συμπλέκει τη δράση των μεγάλων αυτών θαλασσόλυκων του Αιγαίου και καταδεικνύει τη σχέση τους με τα πρώτα επαναστατικά κινήματα στα νησιά, που προλείαναν το έδαφος για την Εθνεγερσία του 1821. Εξηγεί πώς οι πειρατές αποτέλεσαν φαινόμενο αντίστοιχο με εκείνο των Κλεφτών και Αρματολών στη θάλασσα, χωρίς όμως να απενοχοποιεί τις επιδρομές και τις ληστείες τους. Αναφέρεται, επίσης, στη δράση των Ιπποτών της Μάλτας και στις θυελλώδεις συγκρούσεις τους με το Ισλάμ στο Αρχιπέλαγος.
H Kατερίνα Kαριζώνη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου φοίτησε στη Γερμανική Σχολή. Σπούδασε οικονομικά και είναι διδάκτορας των Οικονομικών Επιστημών του ΑΠΘ. Εργάστηκε επί δεκαπέντε χρόνια στην Εθνική Τράπεζα. Έχει εκδώσει μυθιστορήματα, διηγήματα, ποιητικά βιβλία, ιστορικά λευκώματα και βιβλία για παιδιά.
Μυθιστορήματα: "Ο άγγελός μου ήταν έκπτωτος" (1997), "Βαλς στην ομίχλη" (2001), "Τσάι με τον Καβάφη" (2004), "Mεγάλο Aλγέρι" (2006) και "Ο χάρτης των ονείρων" (2011). Διηγήματα: "Ο Μονόφθαλμος και άλλες πειρατικές ιστορίες" (2009). Ποίηση: "Πρωτοβρόχια" (1969), "Διαστάσεις" (1972), "Πινόκιο" (1975), "Αναπάντεχο καλοκαίρι" (1978), "Τσάι και μυθολογία" (1985), "Πανσέληνος στην οδό Φράγκων" (1990), "Τα παγώνια της Μονής Βλατάδων" (1992), "Ο ράφτης Ραντοσλάβ από το 1470" (2001), "Το θηλυκό πρόσωπο της ποίησης στη Θεσσαλονίκη" (ανθολογία, 2006), "Ρεσάλτο" (2009). Ιστορικά λευκώματα (συμμετοχή): "Θεσσαλονίκη και Εθνική Τράπεζα" (1989) και "Πειρατεία στη Μάνη και στη Μεσόγειο" (2010). Βιβλία για παιδιά: "Χίλιες και μία νύχτες των Βαλκανίων" (1989), "Ο Σαίξπηρ σε 7+2 παραμύθια" (1990), "Η δίκη των παραμυθιών" (1992), "Το ταξίδι του αυτοκράτορα με το χαμένο πρόσωπο" (1993), "Παραμύθια από τις όπερες" (1997), "Το ταξίδι των παραμυθιών" (1998), "Μια φορά κι έναν καιρό σ' ένα ξέφωτο του δάσους" (2005), "Ο μαγικός αυλός" (2005).
Συνεργάζεται με διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά δημοσιεύοντας κριτικά σημειώματα, δοκίμια και λογοτεχνικά κείμενα. Το 1991 τιμήθηκε με το Α΄ Βραβείο του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου για το βιβλίο της "Χίλιες και μία νύχτες των Βαλκανίων". Το 2009 απέσπασε το βραβείο του περιοδικού "Αυλαία" για το σύνολο του έργου της. Κείμενα και ποιήματά της μεταφράστηκαν στις βαλκανικές γλώσσες, στα γερμανικά, τα αγγλικά και τα πολωνικά. Ποιήματά της μελοποιήθηκαν από τον Μιχάλη Γρηγορίου και ερμηνεύτηκαν από τη Σαββίνα Γιαννάτου. Είναι μέλος της Εταιρείας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης.
