Προσοχή: Ένα άνθος δεν είναι ποτέ το αθώο, ελκυστικό, διακοσμητικό στοιχείο που μπορεί να φαίνεται σε πρώτη ματιά. Είναι ένα πολύπλοκο, τολμηρό, αναπαραγωγικό όργανο!
Και το "Μάτι του άνθους" εδώ, προσηλωμένο στα ένδον, βλέπει σ' ένα μυστικό, φοβερά γόνιμο, κήπο κάτω απ' την άσφαλτο:
Τα ποιήματα του Ν.Λ., με τη δυναμική μιας άγριας χλωρίδας (σαγηνευτικά άνθη-παγίδες, τοξικό φύλλωμα, ρίζες που κατεβαίνουν σε βάθος και τρέφονται από αρχαία ύλη), αναπτύσσονται βίαια, αλλά αθόρυβα στην πόλη, μισά σε αχλύ ονείρου και μισά σε άζωτο αιθαλομίχλης -σε μια διπλά επικίνδυνη ατμόσφαιρα, την οποία, μεταστοιχειώνοντας, κατορθώνουν και αποδίδουν ως οξυγόνο και ως εικόνες- νοήματα γεμάτα χρώματα, χυμούς, γύρη...
