Το μοιρολόι δεν είναι απλώς ένας θρήνος για τον θάνατο· είναι μια ζωντανή τελετουργία μνήμης, μια γυναικεία αφήγηση που αντιστέκεται στη σιωπή της απώλειας. Ανάμεσα στον ήχο και τη σιωπή, στη λέξη και την ανάσα, το μοιρολόι επιτελεί τον πόνο, τον κοινωνεί και τον μεταπλάθει. Μέσα από προσωπικές μαρτυρίες, θεωρητικές προσεγγίσεις και την αναζήτηση νοήματος στο ακατάληπτο του πόνου, η συγγραφέας σκιαγραφεί το μοιρολόι ως γυναικεία φωνή αντίστασης, ως τελετουργία μετάβασης, και ως πράξη μνήμης που αντιστέκεται στη σιωπή της απώλειας. Αυτή η μελέτη συνδυάζει βιωματική παρατήρηση και ανθρωπολογική προσέγγιση, εστιάζοντας στη δύναμη του θρήνου ως πράξης, ως φωνής και ως μνήμης. Σε έναν κόσμο που βιάζεται να ξεχάσει, το μοιρολόι επιμένει να θυμάται – και να μαρτυρά.
