Ένα μυθιστόρημα που η υπόθεσή του εκτυλίσσεται από το 1969 ως το 1973. Στη χώρα μας έχει επιβληθεί η δικτατορία της 21ης Απριλίου του 1967. Πρωταγωνιστές κάποιοι πρωτοδιοριζόμενοι καθηγητές. Τόπος μια κωμόπολη, η Δροσιά, στη Βορειοδυτική Πελοπόννησο και το εκεί Γυμνάσιό της. Το κλίμα της εποχής παρουσιάζεται πολύ χαρακτηριστικά. Η επιθεώρηση Μέσης Εκπαίδευσης, το Γυμνάσιο, η κωμόπολη αποτελούν τους χώρους όπου πρωταγωνιστές, δευτεραγωνιστές κινούνται. Οι σχέσεις που δημιουργούνται, η ατμόσφαιρα, η καθημερινή ζωή, οι συζητήσεις, οι προβληματισμοί, οι επιλογές, οι έρωτες πεζοί και ιδιοτελείς ή εξιδανικευμένοι, οι συγκρούσεις, συνθέτουν την πλοκή του μυθιστορήματος.
Μέσα από την τελματωμένη καθημερινότητα και την ψεύτικη εικόνα ξεπηδούν κάθε φορά μνήμες, καταστάσεις του παρελθόντος που καλύπτονταν επιμελημένα, που καθόρισαν πρόσωπα και πράγματα του σήμερα. Οι ανθρώπινοι χαρακτήρες μέσα από τις αντιφάσεις και παλινωδίες τους παρουσιάζονται ανάγλυφοι. Η ψυχολογική των δρώντων προσώπων είναι αποκαλυπτική.
Η Λίζα Κοντομιχάλου γεννήθηκε στην Αθήνα από γονείς Κεφαλλονίτες. Τα παιδικά της χρόνια τα έζησε στη γειτονιά του Κεραμεικού, τα νεανικά στο Θησείο.
Σπούδασε Κλασική Φιλολογία στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο και υπηρέτησε για αρκετά χρόνια στη Μέση Εκπαίδευση, σε διάφορες περιοχές της χώρας. Το 1980 μετανάστευσε στη Γερμανία και συνέχισε τη δουλειά της σε γερμανικό σχολείο της Βάδης Βυρτεμβέργης, όπου φοιτούσαν και ελληνόπουλα, παιδιά αποδήμων Ελλήνων εργαζομένων.
Έχει δημοσιεύσει εργασίες της, διηγήματα και παρουσιάσεις βιβλίων, στην εφημερίδα "Ριζοσπάστης", στο περιοδικό "Φιλοσοφία και Παιδεία" και στο λογοτεχνικό περιοδικό "Έρευνα".
"Το μονοπάτι των λαμπερών χαλικιών" είναι το πρώτο της μυθιστόρημα.
