[...] Το βιβλίο κινείται ανάμεσα στο δοκιμιακό λόγο και στη μυθιστορία. Γεγονότα, πρόσωπα και έργα διασταυρώνονται μέσα στο ρυθμό της αφήγησης που μας επιτρέπει να γνωρίσουμε το Μπαρόκ από μια εντελώς διαφορετική οπτική και καλειδοσκοπική, θα έλεγα, σκοπιά. Αγωνίες και πειραματισμοί, εμπόδια και εύνοιες, αναζητήσεις και πάθη, οράματα και επιδιώξεις παρουσιάζουν στις σελίδες που ακολουθούν μια Ευρώπη με μεγάλη κινητικότητα, με μετακλήσεις και συμφωνίες, με απροσδόκητες καταστάσεις και αλλαγές, αλλά και καλλιτεχνική επικοινωνία που είχαν οι δημιουργοί μέσα από τις ιδιάζουσες συνθήκες της εποχής. Παρακολουθούμε τη φύση και το χαρακτήρα αυτής της κινητικότητας, τις συμβάσεις και τις προκλήσεις που αντιμετώπιζαν οι δημιουργοί, αλλά και τις παραδοξότητες των συμπτώσεων που συναντούσαν μέσα από έναν, θαρρείς, μεγεθυντικό φακό που εστιάζει σε διάφορες γεωγραφικές και καλλιτεχνικές περιοχές, στις οποίες οι κοινωνικοί ανασχηματισμοί διαδέχονταν συνεχώς ο ένας τον άλλον, με την τέχνη διαρκώς να αναμορφώνεται.
[...]
(από τον πρόλογο του βιβλίου)
Το εικοστό τρίτο βιβλίο του ζωγράφου Φαίδωνα Πατρικαλάκι, είναι μια αφηγηματική περιήγηση στις ηγεμονικές αυλές της δύσης και μια πρωτότυπη -μέσω φανταστικών ημερολογίων- κατάθεση για το έργο σημαντικών ζωγράφων και μουσικών στην περίοδο του Μπαρόκ. Με αναφορές στους μουσικούς Κλαούντιο Μοντεβέρντι, Ζαν Μπατίστ Λουλί, Χένρι Περσέλ, Χέντελ, Βιβάλντι, Κουπρέν, Ζαν Αντουάν Βατό, Ζαν Φιλίπ Ραμό, Μπαχ, αλλά και στους ζωγράφους Γκουίντο Ρένι, Φραντσέσκο Αλμπάνι, Αρτεμισία Τζεντιλέσκι, Νικολά Πουσέν, Φιλίπ ντε Σαμπέιν, Γιαν Βερμέερ και Τιέπολο, ο Πατρικαλάκις υπογράφει ένα έργο ζωής που μας επιτρέπει να γνωρίσουμε με λιτό και απλό τρόπο, δίχως διδακτισμούς και υπερβολικές λεπτομέρειες, τις ανησυχίες, τα οράματα και τις επιδιώξεις σημαντικών δημιουργών.
(από το δελτίο τύπου)
Ο Φαίδων Πατρικαλάκις γεννήθηκε στη Δράμα. Σπούδασε αρχικά στη Σχολή Βακαλό και στη συνέχεια στο Παρίσι, στην Academie Julian, στην Academie du Feu, με την καθοδήγηση του Jabot, και στην Ecole de Dessin Applique a la Mode Historique. Το Θέατρο Σκιών, ο Θεόφιλος αλλά και οι ανθρώπινες μορφές του Picasso αποτελούν τις αφετηρίες της έντονα χρωματικής ζωγραφικής του. ("Αγαπώ τα χρώματα που 'ναι γευστικά, τους ήχους που με κάνουν να ταξιδεύω, τα όνειρα που με πλημμυρίζουν με υπερβατικούς παλμούς, τα ταξίδια που μου αποκαλύπτουν μουσικούς ρυθμούς και μεταμορφώνουν και μένα σε ρυθμό απεριόριστου χρωματικού αισθησιασμού"). Μέσα από τα στοιχεία λαϊκής αγιογραφίας, ειδωλίων, ξεχωριστών μορφών τέχνης που συνάντησε στα ταξίδια του σε χώρες της Ευρώπης, της Ασίας και της Αμερικής , διαμόρφωσε έναν κόσμο χρωματικής πανδαισίας, που κινείται μεταξύ ονειροπόλησης, παιδικότητας και γαλήνης. Στο έργο του ωστόσο δεν μπορεί να μην αναγνωρισθεί μια μακρά και έντονη μοναχικότητα, ευανάγνωστη ακόμα και στα γλυπτά ή στα κεραμεικά του. ("Ωστόσο στις μορφές μου δεν επιδιώκω το ρεαλισμό, την αληθοφάνεια, αλλά μια ευγλωτία δυναμικών ρυθμών και εντάσεων"). Από το 1960 ασχολήθηκε παράλληλα και με τη σκηνογραφία. Πρώτη του δουλειά τα σκηνικά για τον "Ματωμένο γάμο" στην Alliance Francaise. Στο Παρίσι εργάστηκε από το 1961 μέχρι το 1964 και αργότερα στην Ελλάδα σε συνεργασία με το Θέατρο Τέχνης του Κάρολου Κουν (1967-1973), το ΚΘΒΕ (1970), το Θέατρο Στοά (1971), το Θέατρο Καρέζη-Καζάκου στο "Μεγάλο μας τσίρκο" (1973-1974), το Ανοικτό Θέατρο κ.ά.
Παράλληλα με τις εκθέσεις του ζωγραφικής σε Ελλάδα και Ευρώπη, δημοσίευσε μια σειρά βιβλίων για τη ζωγραφική,τη σκηνογραφία, τις ταξιδιωτικές του εμπειρίες -με έντονο το εικαστικό αλλά και το ποιητικό στοιχείο. ("Ταξιδεύοντας ανακαλύπτουμε τη μουσικότητα των τόπων και των χρωμάτων"). Το 2000 παρουσίασε τα ειλατήρια, μια σειρά από πίνακες με λαδοπαστέλ πάνω σε χαρτί για τα οποία είχε γράψει: "Το χαρτί μου δίνει μεγάλη συγκίνηση με τη ζωντάνια και την αμεσότητά του. Κυρίως το χαρτί το αδρό, το τσαλακωμένο σε πολλαπλά αναδιπλώματα και σε αλλεπάλληλα επίπεδα.Το τσαλακωμένο χαρτί αποκτά μια γλυπτική διάσταση, είναι πιο ελαστικό και δραματικό". Έργα του κόσμησαν το 24ο τεύχος του "Μανδραγόρα" (Οκτώβριος 2000) ενώ από τις ομώνυμες εκδόσεις κυκλοφόρησε το βιβλίο του "Η αρπαγή του βελούδου" (2001).
