Τι είναι εκείνο που κάνει αυτό το μυθιστόρημα για το Άουσβιτς τόσο βλάσφημο; Να είναι ο αθώος και αισιόδοξος τρόπος ενός νεαρού Εβραίου που διηγείται τον εκτοπισμό του ως ένα ταξίδι στο άγνωστο και την άφιξή του στο Άουσβιτς ως ένα παράξενο θέαμα; Μήπως η βλασφημία έγκειται στο γεγονός ότι κατανοεί με τόση προθυμία τη λογική των στρατοπέδων - ένας ευμαθής μαθητής που θέλει να κάνει τη δουλειά του όσο το δυνατόν καλύτερα; "Το μυθιστόρημα ενός ανθρώπου δίχως πεπρωμένο" δεν είναι μόνο το "διαστροφικό" αριστούργημα του μεγάλου νομπελίστα Ούγγρου συγγραφέα αλλά και ένα από τα σημαντικότερα βιβλία του 20ού αιώνα.
Ο Ίμρε Κέρτες γεννήθηκε το 1929 στη Βουδαπέστη. Το 1944 εκτοπίστηκε στο Άουσβιτς και ένα χρόνο αργότερα στο Μπούχενβαλντ. Έχοντας ζήσει πολλά χρόνια ως μεταφραστής (ανάμεσα στις μεταφράσεις του έργα των Φρόιντ, Νίτσε, Χόφμανσταλ κ.ά.), έγινε γνωστός το 1975 ήδη με το πρώτο του βιβλίο "Μυθιστόρημα ενός ανθρώπου δίχως πεπρωμένο" (μτφρ. Γιώτα Λαγουδάκου, Καστανιώτης, 2003). Στη Γερμανία χαρακτηρίστηκε από τους κριτικούς ως ένα από τα σημαντικότερα βιβλία του αιώνα μας. Ακολούθησαν τα έργα του "Το φιάσκο" (1988), "Η αγγλική σημαία" (1990), "Καντίς για ένα αγέννητο παιδί" (1990, μτφρ. Μάγκυ Κοέν, Καστανιώτης, 2003), "Ημερολόγιο της γαλέρας" (1992) και "Εγώ, ένας άλλος" (1997, μτρφ. Γιώτα Λαγουδάκου, Καστανιώτης, 2002). Τα τελευταία χρόνια ζει στο Βερολίνο. Τον Οκτώβριο του 2002 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του.
Μη Διαθέσιμο
