Η "μικρή μας πόλη" του βιβλίου, άλλοτε με τον επιπλέον προσδιορισμό της βυζαντινής καταβολής της κι άλλοτε με έμφαση στο λαϊκό στοιχείο της, είναι η Άρτα στις δεκαετίες του 1950 και του 1960.
Αληθινές ιστορίες -δεν έχουν αλλάξει ούτε τα ονόματα- μα πάνω απ' όλα αληθινοί άνθρωποι. Με τις πληγές των πολέμων και της οικονομικής δυσπραγίας έντονα χαραγμένες στο σώμα τους, αλλά με την επιμονή -κι όχι απλώς την ελπίδα- για κάτι καλύτερο να κυριαρχούν στην ψυχή τους. Με τη θρυλική Αναγέννηση να αποτελεί το καμάρι των ποδοσφαιρικών γηπέδων και με το εμπόριο και τις σπουδές να κεντρίζουν τους νέους μαχητές της ζωής. Με τα Ιωάννινα να είναι ο γείτονας που ξυπνά μια ελαφριά ζήλεια και την Αθήνα να φαντάζει ως η μεγάλη άγνωστη που προκαλεί με τη γοητεία της.
Οι ιστορίες της συλλογής, όλες τους βγαλμένες μέσα από βιώματα κι ακούσματα του συγγραφέα, δεν εξωραΐζουν το παρελθόν, ούτε το συγκρίνουν με τη σημερινή εποχή. Είναι απλώς μερικές ολοζώντανες φωτογραφίες, κρυμμένες ως τώρα στα σεντούκια της μνήμης που θέλησαν να βγουν στο φως.
Ο Ελευθέριος Τσιρώνης γεννήθηκε το 1957 στην Άρτα. Είναι απόφοιτος του Νομικού Τμήματος του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Από το 1989 μέχρι σήμερα είναι Προϊστάμενος του Εμμίσθου Υποθηκοφυλακείου Πατρών, μετά από νόμιμο διαγωνισμό και από το 2004 είναι ταυτόχρονα και Προϊστάμενος του Κτηματολογικού Γραφείου Πατρών.
Έχει δημοσιεύσει στην εφημερίδα "Τα Νέα", στο περιοδικό του Πανηπειρωτικού Συλλόγου Πατρών "Ηπειρωτικοί Αντίλαλοι", καθώς και στην περιοδική έκδοση της Νομαρχίας Άρτας "Πρόταση" (1997) άρθρα λαογραφικού κυρίως χαρακτήρα, αναδεικνύοντας στιγμές και μορφές της παλιάς Άρτας.
Τον Δεκέμβριο του 2016 έλαβε τον Α' Έπαινο στον διαγωνισμό διηγήματος που προκήρυξε η Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών, ενώ τον Δεκέμβριο του 2017 βραβεύτηκε με το Γ΄ Βραβείο της ίδια ένωσης στον διαγωνισμό για τα 60 χρόνια από το θάνατο του Νίκου Καζαντζάκη.
Μη Διαθέσιμο
