Σεπτέμβρης ήταν του '22.
Όλα άλλαξαν από τη μια μέρα στην άλλη. Ένα δεκάχρονο αγόρι ο Κωστής, βρέθηκε σ' ένα καράβι προσφυγιάς. Στο απορημένο βλέμμα του καθρεφτιζόταν ο τρόμος που απλωνόταν στο απελπισμένο πλήθος γύρω του. Το ταξίδι ξεκινούσε. Η Πατρίδα του, γη της Ιωνίας χανόταν στον ορίζοντα και τα πρώτα παιδικά του όνειρα ήρθαν να γαληνέψουν την παιδική ψυχή. Κοίταξε ψηλά τα πρώτα αστέρια και ξαφνικά μονολόγησε: "Αγάντα!" Κι άρπαξε το πηδάλιο του καραβιού της δικής του ζωής!
Η Αθανασία Παγίδα γεννήθηκε στην Αθήνα από πατέρα Μικρασιάτη και μητέρα Σπαρτιάτισσα, οι οποίοι της έδωσαν πλούσια την αγάπη τους. Με όπλο αυτήν την αγάπη και με άλλα πνευματικά εφόδια που της παρείχε αφειδώλευτα η ζωή, φοιτώντας στο πανεπιστήμιό της, πορεύεται στα μονοπάτια της, ανακαλύπτοντας την ομορφιά και το νόημά της. Αυτά που κρυπτογραφούσε χρόνια αποφάσισε να τα βγάλει από την κρυψώνα τους και να τα αποτυπώσει στο χαρτί, καταθέτοντας τις εμπειρίες της σε μια προσπάθεια επαφής και επικοινωνία με το συνάνθρωπο αποδέκτη...
Το 2005 εκδίδει το πρώτο της μυ θιστόρημα με τίτλο "Συμφωνική ραψωδία".
"Το όνειρο, η πατρίδα, το ταξίδι" αποτελεί το δεύτερο μυθιστόρημά της.
